«Μπορεί ένας επενδυτής έχοντας πρόσωπο στη θάλασσα να έχει δικαίωμα σε ιδιωτική μαρίνα; Μπορεί να έχει δικαιώματα στον πυθμένα κάτωθεν της επιφάνειας;
Μπορεί να έχει ιδιωτικό καζίνο στο πλαίσιο της επένδυσής του; Μπορεί να έχει ιδιωτικό αεροδρόμιο;
Μπορεί να απαλλοτριώσει αιτούμενος στο Κράτος, ιδιωτικές εκτάσεις ομόρων του για την εξυπηρέτηση της επένδυσής του;
Μπορεί να λάβει ίδιους όρους για την επένδυσή του σε ακτίνα 1,5 χιλιομέτρων με μόνη προϋπόθεση η επέκταση να έχει το μισό της επιφάνειας της αρχικής έκτασης;
Μπορεί να αδιαφορεί πλήρως για οποιοδήποτε πολεοδομικό ρυθμιστικό πλαίσιο, κείμενο αλλά και μελλοντικό;
Να πάμε όμως και στα σοβαρότερα;; Θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε ενεργώντας για ιδίον ή όφελος τρίτων, στο πλαίσιο της επενδυτικής στρατηγικής του να εντάξει κόπους άλλων που από καιρό, και βάσει συντονισμένου σχεδίου θα φρόντιζε να εμπλέξει νομικά,ώστε να τις αποκτήσει σε κλάσμα της πραγματικής τους αξίας, διότι η σημερινή αξία της γης και των υπερκειμένων αυτής, θα βρίσκονταν σε δυσθεώρητα ύψη κάνοντας την κτηματαγορά ασύμφορη;; Αν τις έντασσε, θα ξεπερνιόντουσαν τα νομικά κωλύματα;
Η απάντηση σε όλα τα προηγούμενα ερωτήματα είναι «ΝΑΙ» Πως όμως;;
Σύμφωνα με το Ν. 4864/2021 “Στρατηγικές Επενδύσεις και βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος μέσω της επιτάχυνσης των διαδικασιών στις ιδιωτικές και στρατηγικές επενδύσεις, δημιουργία πλαισίου για τις εταιρείες τεχνοβλαστούς και άλλες επείγουσες διατάξεις για την ανάπτυξη”, και με βάση τα 40.000.000 ευρώ όλα τα παραπάνω συνθέτουν την εικόνα της Μυκόνου για την επόμενη δεκαετία με την τοπική κοινωνία να μην διαθέτει ούτε φωνή, ούτε κανέναν απολύτως λόγο για αυτά τα οποία θα αποτελούν σε λίγο την κυνική πραγματικότητα.
Θέτω κι εγώ ένα ερώτημα λοιπόν:
Ποια η ρήτρα «ανάπτυξης» κύριοι; Με τα παιδιά μας και τα υπάρχοντά μας εκτός του πλάνου;
Η ευθύνη βαραίνει τους ώμους όλων μας…
Σπύρος Αποστόλου
Ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος
