ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ:
22/07/2020
Μετατροπή* του επιδόματος ανεργίας σε “επίδομα κατάρτισης” με τη συμπλήρωση έξι μηνών από την απόλυση του εργαζομένου, φορολογική “ασυλία” για τουλάχιστον μια 5ετία ως κίνητρο συγχώνευσης πολύ μικρών επιχειρηματικών οντοτήτων, θέσπιση φορολογικών απαλλαγών για όσους επιλέξουν να αποταμιεύσουν χρήματα σε επενδυτικά-συνταξιοδοτικά προγράμματα, σταδιακή κατάργηση του συμπληρωματικού φόρου ακινήτων ώστε οι φόροι κεφαλαίου –με πρώτο και καλύτερο τον ΕΝΦΙΑ– να περάσουν σταδιακά στην τοπική αυτοδιοίκηση, “γενναία” μείωση του μη μισθολογικού κόστους με κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, αλλά και “ψαλίδισμα” του συντελεστή υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών, είναι μερικά από τα μέτρα που θα μπουν το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα στο τραπέζι των συζητήσεων.
Πρόκειται για μέτρα που εξειδικεύουν τους στόχους που θέτει η κυβέρνηση για την “επόμενη ημέρα” της πανδημίας: να δημιουργηθούν λιγότερα, ισχυρότερα και περισσότερο ανταγωνιστικά επιχειρηματικά σχήματα. Να “φθηνύνει” η μισθωτή απασχόληση ώστε η επιστροφή σε χαμηλά ποσοστά ανεργίας –ακόμη και μονοψήφια σε βάθος τετραετίας– να στηριχθεί κατά κύριο λόγο στη δημιουργία σχέσεων εξαρτημένης εργασίας. Να πάψουν οι ιδιοκτήτες ακινήτων να πληρώνουν το “χαράτσι” του ΕΝΦΙΑ χωρίς να έχουν την παραμικρή αίσθηση “ανταποδοτικότητας” για τους φόρους που καταβάλλουν. Και τέλος να αλλάξει το μοντέλο αποταμίευσης των Ελλήνων, ώστε από τη σχεδόν καθολική τοποθέτηση στα ακίνητα που υφίστανται και εξαιρετικά βαριά φορολογία, να υπάρξει “στροφή” πόρων και προς άλλα αποταμιευτικά προγράμματα –συμπεριλαμβανομένης της μακροχρόνιας τοποθέτησης χρημάτων σε μετοχές εταιρειών– προκειμένου να διασφαλίζεται στήριξη του εισοδήματος και μετά τη συνταξιοδότηση.
Για πολλά από αυτά τα μέτρα έχει υπάρξει σύγκλιση απόψεων ανάμεσα στα μέλη της επιτροπής Πισσαρίδη που παρέδωσε ήδη την έκθεσή της στον πρωθυπουργό αλλά και την κυβέρνηση, η οποία έχει ενσωματώσει αντίστοιχες “ιδέες” στο προεκλογικό της πρόγραμμα πριν ακόμη μπλέξει ο πλανήτης με την COVID-19. Το ζητούμενο είναι, πολλά από αυτά τα μέτρα να ξεκινήσουν να υλοποιούνται από το επόμενο κιόλας έτος με προοπτική ολοκλήρωσης μέσα στην προσεχή 3ετία ή 4ετία.
Οι σχετικές ανακοινώσεις αναμένονται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, καθώς μέχρι τότε αναμένεται ότι θα έχει ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο και όσον αφορά το πακέτο ευρωπαϊκής στήριξης αλλά και όσον αφορά την έκταση της ύφεσης που θα αφήσει πίσω της η πανδημία. H “λογική” των μέτρων που θα μπουν στο τραπέζι των συζητήσεων, ώστε πολλά από αυτά να εξαγγελθούν το φθινόπωρο και να ενσωματωθούν στον προϋπολογισμό του 2021, είναι η εξής:
1) Μείωση ασφαλιστικών εισφορών και εισφοράς αλληλεγγύης. (…)
2) “Μεταφορά” των φόρων κατοχής ακινήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Το μέτρο της μεταφοράς των πόρων του ΕΝΦΙΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση έχει ήδη ανοίξει από τη Νέα Δημοκρατία πριν καν προκηρυχθούν οι εθνικές εκλογές του Ιουλίου του 2019. Η “ιδέα” ήταν –και με αυτήν φαίνεται ότι συμφωνεί και η επιτροπή Πισσαρίδη– τα έσοδα να περάσουν στους δήμους ώστε να υπάρχει συσχέτιση καταβολής του φόρου και ανταποδοτικών υπηρεσιών.
Με τη δήλωση των “ξεχασμένων” τετραγωνικών στους δήμους, τη “διόρθωση” των εντύπων Ε9 και την τακτοποίηση των αυθαίρετων χώρων έχουν μπει οι βάσειςγια τη σωστή αποτύπωση των περιουσιών στα ηλεκτρονικά αρχεία του Δημοσίου, ενώ η μεγάλη εκκρεμότητα με την επικαιροποίηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων αναμένεται να κλείσει μέχρι το καλοκαίρι του 2021.
Η απόδοση του ΕΝΦΙΑ στους δήμους προϋποθέτει ότι θα λυθεί μεταξύ άλλων και το εξής κρίσιμο ζήτημα: να μη γίνει ο φόρος κατοχής ακινήτων ένα εργαλείο “διεύρυνσης” των ανισοτήτων μεταξύ των δήμων, καθώς η καθαρή μεταφορά του ΕΝΦΙΑ θα πριμοδοτήσει τους δήμους στους οποίους υπάρχουν και οι υψηλότερες αξίες ακινήτων. Η λύση σε αυτό το ζήτημα είναι ένα μέρος των συνολικών εσόδων να “αναδιανέμεται” ώστε να περιορίζονται αντί να διευρύνονται οι ανισότητες στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί και το μέλλον του συμπληρωματικού φόρου ακινήτων, που συνιστά έναν “εθνικό φόρο κατοχής ακινήτων”, ο οποίος είτε θα πρέπει να καταργηθεί είτε να συρρικνωθεί και να αποτελέσει την πηγή χρηματοδότησης του μηχανισμού εξάλειψης των ανισοτήτων μεταξύ των
δήμων της χώρας.
3) Μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα κατάρτισης. (…)
4) Κίνητρα συγχώνευσης μικρών και πολύ μικρών επιχειρηματικών οντοτήτων. (…)
5)“Στροφή” της αποταμίευσης και σε άλλες μορφές επένδυσης. (…) »
