Καλοκαιρινός προορισμός για εκατομμύρια επισκέπτες τα νησιά μας, αλλά απαγορευτικά για γιατρούς και νοσηλευτές. Τα ελληνικά νησιά ασφυκτιούν από τουρισμό αλλά στενάζουν από την υποστελέχωση στις δομές υγείας, με την ακρίβεια στα ενοίκια να καθιστά σχεδόν απαγορευτική την παραμονή δημοσίων υπαλλήλων.
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) έκρουσε πρόσφατα τον κώδωνα του κινδύνου, δημοσιοποιώντας λίστα με 15 δημοφιλή τουριστικά νησιά που αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό.
Οι ελλείψεις αφορούν από βασικές ιατρικές ειδικότητες όπως παθολόγους και καρδιολόγους, έως πληρώματα ασθενοφόρων, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις οι μεταφορές ασθενών να γίνονται από ένστολους χωρίς εξειδίκευση.
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος,προειδοποίησε ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί κατά την περίοδο του Πάσχα και του καλοκαιριού, όταν ο πληθυσμός των νησιών αυξάνεται κατακόρυφα λόγω τουρισμού.
Ηχηρές απουσίες γιατρών σε Κυκλάδες, Ιόνιο και Βόρειο Αιγαίο
Δεν πρόκειται για μικρά, απομονωμένα νησιά αλλά για δημοφιλέστατους προορισμούς όπως η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Νάξος, η Πάρος, η Τήνος και η Σύρος – η τελευταία μάλιστα αποτελεί και την πρωτεύουσα των Κυκλάδων. Αντίστοιχα προβλήματα εντοπίζονται και σε Λήμνο, Κέρκυρα, Κεφαλονιά και νησιά των Σποράδων.
Το Υπουργείο Υγείας απαντά με υποσχέσεις και αριθμούς
Σε απάντηση των καταγγελιών, η Δεύτερη Υγειονομική Περιφέρεια και στη συνέχεια ο ίδιος ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης έκαναν λόγο για αυξημένα ποσοστά κάλυψης στις προκηρυχθείσες θέσεις γιατρών υπαίθρου. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι καλύφθηκαν 115 από τις 151 θέσεις (ποσοστό 82%). Ωστόσο, η ΠΟΕΔΗΝ και οι ενώσεις νοσοκομειακών γιατρών αντιτείνουν ότι πρόκειται κυρίως για αγροτικούς γιατρούς – νεοδιόριστους αποφοίτους χωρίς ειδικότητα, που συχνά αναλαμβάνουν καθήκοντα πολύ πέραν των γνώσεών τους, με ευθύνες ειδικευμένων ιατρών.
Το αγροτικό, ένας θεσμός του περασμένου αιώνα
Ο θεσμός του αγροτικού γιατρού έχει χαρακτηριστεί «αναχρονιστικός» και ακατάλληλος για τις ανάγκες της σύγχρονης ιατρικής. Νεαροί γιατροί, χωρίς κλινική εμπειρία, καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες ολόκληρων νησιωτικών πληθυσμών, ενώ παράλληλα καταγγέλλεται πως χρησιμοποιούνται πρόχειρα για να μπαλώσουν κενά στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, αφήνοντας ακάλυπτη την πρωτοβάθμια περίθαλψη.
Η στέγαση ως αποτρεπτικός παράγοντας – Ένας μισθός δεν φτάνει ούτε για το νοίκι
Το μεγαλύτερο «αγκάθι» όμως φαίνεται να είναι το κόστος διαβίωσης – και κυρίως η στέγαση. Μισθοί των 700–800 ευρώ δεν επαρκούν όταν το ενοίκιο σε νησιά όπως η Σαντορίνη, η Πάρος και η Μύκονος ξεπερνά τα 1.000 ευρώ για μικρές γκαρσονιέρες, ακόμη και εκτός σεζόν.
Σε πολλές περιπτώσεις, υγειονομικοί και εκπαιδευτικοί δεν βρίσκουν καν διαθέσιμα σπίτια, καθώς οι ιδιοκτήτες προτιμούν τη βραχυχρόνια μίσθωση μέσω πλατφορμών τύπου Airbnb. Ενδεικτικά, στη Μύκονο το ενοίκιο για κατοικία 35τ.μ. φτάνει τα 10.000 ευρώ για τη θερινή περίοδο, χωρίς τα βασικά έξοδα διαβίωσης.
Με πληροφορίες από τη σελίδα europost.gr
