Απόσπασμα από το βιβλίο μου: “Ουρανώσαντες Άγιοι της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου”!
Ο Άγιος Αρσένιος, ο νέος, ο ιεροδιδάσκαλος των νήσων Σικίνου και Φολεγάνδρου.
Ο άγιος Αρσένιος γεννήθηκε στα Ιωάννινα της Ηπείρου, στις 31 Ιανουαρίου 1800 και το κοσμικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Σεργιάδης. Ορφανός από την παιδική του ηλικία, μόλις εννέα ετών μετέβη στις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας. Εκεί σπούδασε για πέντε χρόνια στην ονομαστή σχολή της πόλεως έχοντας ως Σχολάρχη τον περίφημο Διδάσκαλο του γένους, ιερομόναχο Γρηγόριο Σαράφη. Κατά τα τελευταία έτη της φοιτήσεώς του συνδέθηκε με τον πνευματικό Γέροντα Δανιήλ από τη Ζαγορά του Πηλίου, έναν από τους ονομαστούς πνευματικούς της εποχής εκείνης και έγινε υποτακτικός του.
Το 1815 ο Άγιος αναχώρησε για το Άγιον Όρος με τον Γέροντα Δανιήλ και εκεί εκάρη μοναχός. Λόγω των γνωστών προβλημάτων με το θέμα το κολλυβάδων αναγκάστηκαν να αφήσουν την Αθωνική πολιτεία και να έλθουν στην Αθήνα που μόλις όμως είχε αρχίσει η επανάσταση. Ζήτησαν καταφύγιο καταρχήν στην Πάρο αλλά λίγο αργότερα έφυγαν και πήγαν στην Σίκινο και στην Φολέγανδρο στην οποία και παρέμειναν αρκετά χρόνια, διότι οι Φολεγάνδριοι τους αγάπησαν και τους σέβονταν . Επειδή μάλιστα δεν υπήρχε δάσκαλος παρεκάλεσαν τον γέροντα του Δανιήλ να δώσει την συγκατάθεσή του να διοριστεί ο άγιος Αρσένιος ως δάσκαλος. Πράγματι μετά τον διορισμό του από την Κυβέρνηση στη θέση του Ιεροδιδασκάλου και ενώ είχε ήδη χειροτονηθεί διάκονος απ’ τον Μητροπολίτη Θήρας, φρόντισε με ένθερμο ζήλο και χριστιανική αγάπη να διδάξει τα παιδιά των Φολεγανδρίων.
Μέσα σε λίγο χρόνο, αφ’ ενός ο γέρων Δανιήλ με την εξομολόγηση και την πνευματική διδασκαλία στους μεγαλύτερους και αφετέρου ο Άγιος Αρσένιος με τα γράμματα στα παιδιά, κατόρθωσαν να κάνουν όλους τους κατοίκους της Φολεγάνδρου να πλησιάσουν στον Θεό και να γίνουν όλοι μια αγαπημένη οικογένεια. Αυτό το επιτελούσαν με αγάπη και ζήλο κατά την διάρκεια και των έντεκα ετών που παρέμειναν στην Φολέγανδρο, από το 1829 δηλαδή μέχρι και το 1840. Ο θάνατος όμως του γέροντος Δανιήλ, προκάλεσε βαρύτατο πένθος στις καρδιές όλων των Φολεγάνδριων αφού τον αγαπούσαν σαν αληθινό πατέρα τους. Δύο χρόνια αργότερα μετά την ανακομιδή των λειψάνων του, ο άγιος Αρσένιος αποφάσισε να επιστρέψει στο Άγιο Όρος. Όταν το αντιλήφθησαν αυτό οι Φολεγάνδριοι, όλοι έσπευσαν μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να παρακαλέσουν με δάκρυα στα μάτια τον Άγιο Αρσένιο να μην τους εγκαταλείψει ορφανούς. Όμως ο άγιος επέμεινε στην αρχική του απόφαση αφού αυτό άλλωστε ήταν και η επιθυμία του Γέροντος του.
Περνώντας με το πλοίο από την Πάρο, σκέφθηκε να αποχαιρετήσει τους γνωστούς του γέροντες. Εκεί ο Αρχιμ. Ηλίας Γεωργιάδης τον έπεισε να μην μεταβεί στον Άγιο Όρος αλλά να παραμείνει στην Πάρο όπως και τελικά έπραξε. Παρά τις αρχικές του αντιδράσεις, δέχθηκε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Κυκλάδων Δανιήλ Κοντούδη. Ως ιερεύς, ο όσιος Αρσένιος, κοιμόταν και έτρωγε ελάχιστα. Τροφή του ήταν η μελέτη της Αγίας Γραφής και τα συγγράμματα των Θεοφόρων Πατέρων. Λάτρευε την αγρυπνία και την αδιάλειπτη προσευχή και αγαπούσε όλους τους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις. Όμως ως πιστός τηρητής της ευαγγελικής ρήσης αγαπούσε περισσότερο τους ασθενείς και ανήμπορους τους οποίους και διακονούσε με μεγάλη προθυμία. Μετά τον θάνατο του Ηγουμένου, το 1861, οι Πατέρες θα εκλέξουν τον άγιο, ως αντικαταστάτη του. Λίγα χρόνια αργότερα όμως θα παραιτηθεί για να ασχοληθεί απερίσπαστα με την προσευχή. Ο όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1877. Η ανακομιδή των λειψάνων του έγινε το 1938 και η μνήμη του τιμάται στις 31 Ιανουαρίου και στις 18 Αυγούστου. Τα ιερά λείψανά του θεοφιλώς αναπαύονται στη Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Πάρο.
