Στις αρχές του 20ού αιώνα, πιθανότατα το 1917, ο διάσημος αρχιτέκτονας Λε Κορμπιζιέ επισκέπτεται τη Μύκονο και μένει έκθαμβος από τις μικρές λευκές κατοικίες του νησιού.
«Αν δεν έχετε δει τα σπίτια της Μυκόνου», είπε λίγο καιρό μετά σε μια διάλεξη, «δεν μπορείτε να θεωρείστε αρχιτέκτονες. Ο,τι έχει να πει η αρχιτεκτονική το λέει εδώ». Το Νησί των Ανέμων ήταν από τότε ξεχωριστό, ένας διαφορετικός τόπος που ξεχείλιζε από ενέργεια και φως, μέχρι να εξελιχθεί από τη δεκαετία του ’60 και μετά σε έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς του κόσμου.
Την ίδια περίοδο άρχισε να ανατέλλει και το αστέρι της Ιμπιζα, στο σύμπλεγμα των Βαλεαρίδων Νήσων της Ισπανίας, που μεταβλήθηκε στο Νο1 location για τους λάτρεις του clubbing και τους απανταχού διάσημους. «Η απάντηση είναι η Ιμπιζα. Ποιος νοιάζεται ποια είναι η ερώτηση;» είναι ένα αγαπημένο motto των φανατικών της που στερήθηκαν, ειδικά πέρυσι, την glam υπερβολή της. Γι’ αυτό φέτος την τιμούν δεόντως από τις αρχές της άνοιξης. Με έκταση 573 τετραγωνικά χιλιόμετρα -6,5 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Νησιού των Ανέμων, που εκτείνεται σε μόλις 86 τετραγωνικά χιλιόμετρα- κάνει μια τρελή σεζόν με πληρότητες που αγγίζουν το 100%.
Στον πόλεμο της ξαπλώστρας η Μύκονος, με τα 200-400 ευρώ για το σετ στα διάσημα κλαμπ της, υστερεί της Iμπιζα, όπου το ποσό εκτοξεύεται στα 500 ευρώ
Το αυτό βέβαια συμβαίνει και με τη Μύκονο, που σφύζει από κόσμο και αφίξεις μεγαλύτερες και από τη μυθική σεζόν του 2019, σύμφωνα με τα στοιχεία της Fraport, τότε που εισπρακτικά η μπάνκα τινάχτηκε στον αέρα.
Η μεταξύ τους άτυπη κόντρα συνεχίζεται παρόλο που πολλοί θεωρούν ότι δεν είναι συγκρίσιμη, αφού η Ιμπιζα μπορεί να υποδεχτεί κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες περισσότερους λόγω μεγέθους. Πάντως και τα δύο νησιά «σκάνε» από κόσμο αυτό το καλοκαίρι της επιστροφής στην κανονικότητα, με τους big spenders να μοιράζονται και στους δύο προορισμούς, ξοδεύοντας χιλιάδες ευρώ χωρίς να το σκέπτονται.
Στις βίλες κέρδισαν οι Ισπανοί
Πέρυσι, όσοι διέθεταν ή διαχειρίζονταν βίλες στο Νησί των Ανέμων έτριβαν τα χέρια τους στο τέλος της σεζόν, αφού η πανδημία οδήγησε πάρα πολλούς έχοντες στο να νοικιάσουν μια κατοικία στη Μύκονο για δύο ή τρεις εβδομάδες, θεωρώντας ότι σε μια βίλα θα ήταν καλύτερα προστατευμένοι από ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων γεμάτο από κόσμο, κάτι που οδήγησε σε τρελή ζήτηση. Γνωστός Ελληνας επιχειρηματίας την είχε «κλείσει» σε πελάτες για όλη τη σεζόν με ημερήσιο τίμημα 10.000 ευρώ και μπόρεσε να πάει και ο ίδιος την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου.
Η απόφασή του, όμως, να αυξήσει φέτος το τίμημα στα 18.000 ευρώ δεν του βγήκε, όπως δεν βγήκε και σε πολλούς άλλους «βιλάδες», οι οποίοι αύξησαν τις τιμές. Οι περισσότεροι big spenders προτίμησαν φέτος τα ξενοδοχεία του νησιού που έφτασαν σε πληρότητα σχεδόν το 100% τους καυτούς μήνες της φετινής σεζόν. Οπως έλεγαν χαρακτηριστικά, ουκ ολίγες φορές επιχειρηματίες και concierge, η ζήτηση ειδικά για τις μεγάλες βίλες ήταν πολύ υποτονική.
Τόσο που ενώ στην αρχή της σεζόν ιδιοκτήτης δεν δεχόταν να νοικιάσει την κατοικία του αν ο επισκέπτης δεν την έκλεινε για τουλάχιστον δέκα μέρες, έφτασε τον Ιούλιο όχι μόνο να ρίξει το ενοίκιο των 10.000 την ημέρα, αλλά παρακάλαγε τους concierge να του φέρουν πελάτες ακόμη και για δύο μέρες. Οι Ισπανοί που πέρυσι ήταν «κλειστοί» λόγω της πανδημίας, φέτος έκαναν το colpo grosso, αφού όχι μόνο κράτησαν τις τιμές στα επίπεδα του 2019, αλλά τις έριξαν διά της πλαγίας οδού.
Αν δηλαδή ο ενοικιαστής έκλεινε τη βίλα των 5.000 ευρώ την ημέρα για δέκα μέρες, του έκαναν δώρο άλλες πέντε διανυκτερεύσεις κρατώντας τον παραπάνω στην Ιμπιζα, ενώ στις δύο εβδομάδες χαριζόταν άλλη μία. Σε ό,τι έχει να κάνει με τις τιμές, οι δύο ανταγωνιστές κινούνται στα ίδια πάνω-κάτω επίπεδα, αφού οι τιμές ξεκινούν από τα 2.500 ευρώ και φτάνουν ή και ξεπερνούν κάποιες φορές τα 15.000 ευρώ την ημέρα.
Βούλιαξαν από κόσμο
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ισπανίας, οι αφίξεις τουριστών στις Βαλεαρίδες Νήσους εκτοξεύτηκαν στο 300% φέτος το καλοκαίρι. Το νησί του ατελείωτου clubbing έχει υποδεχτεί μέχρι τώρα 1.800.000 τουρίστες που ξοδεύουν 34% περισσότερα χρήματα απ’ όσα ξόδευαν το 2019, σε ένα νησί όπου οι υποδομές περισσεύουν.
Στη Μύκονο από την αρχή του έτους μέχρι τις 22 Αυγούστου προσγειώθηκαν πάνω από 7.000 πτήσεις με 610.675 επισκέπτες, ενώ από τον Απρίλιο μέχρι τις 22 Αυγούστου υποδέχθηκε 249.850 τουρίστες, ανάμεσά τους και αρκετούς big spenders που άφησαν το στίγμα τους ξοδεύοντας σε μία μέρα 60.000 ευρώ σε Moet ή 100.000 ευρώ σε Dom Perignon στα διάσημα beach clubs του Nησιού των Aνέμων, αυτά που υπερτερούν έναντι των «αντιπάλων» τους στην Ιμπιζα, όπου έχουν απαγορευτεί διά ροπάλου τα μεσημεριανά πάρτυ και με την επιβολή αυστηρότατων προστίμων. Αυτό συνέβη γιατί η κατάσταση είχε ξεφύγει τα τελευταία χρόνια και ορδές μεθυσμένων τουριστών προέβαιναν σε κάθε είδους ασχήμιες, οπότε οι Αρχές ανέλαβαν δράση.
Στο νησί των Βαλεαρίδων, όπου η υπερβολή είναι κανονικότητα, μεγαθήρια του clubbing όπως το «Pacha» και το «Amnesia» μπορούν να δεχθούν 2.000 και 3.000 άτομα κάθε βράδυ
Οι τιμές σε ό,τι αφορά τις ξαπλώστρες κρεβάτια στη Μύκονο αγγίζουν τα 400 ευρώ και στην Ιμπιζα τα 500, η Coca-Cola τιμάται στο Nησί των Aνέμων 10 ευρώ και στο αντίπαλον δέος 13, ενώ ένα μπέργκερ στην παραλία σερβίρεται με κόστος 30 ευρώ και στα δύο νησιά. Τη νύχτα βέβαια αλλάζουν τα πράγματα, αφού στο νησί των Βαλεαρίδων μεγαθήρια όπως το «Pacha», το «Amnesia» και άλλα βάζουν μέσα 2.000-3.000 άτομα κάθε βράδυ. Στη Μύκονο, όμως, δεν υπάρχει τόσο μεγάλο κλαμπ μέσα στη Χώρα, παρά μόνο το «Void» που χωράει πολύ λιγότερο κόσμο, και περιφερειακά το εμβληματικό «Cavo Paradiso», που άνοιξε πρώτο τον δρόμο με διάσημους djs.
Μόνο για πλούσιους και διάσημους
Δεν αποτελεί, πάντως, μυστικό ότι αν κάποιος θέλει να επισκεφθεί την Ιμπιζα ή τη Μύκονο για δύο εβδομάδες, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να ξοδέψει πολλά λεφτά. Αμφότερες θεωρούνται από τους πιο ακριβούς τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο και φροντίζουν να επιβεβαιώνουν τη φήμη τους με τιμές απαγορευτικές για τους κοινούς θνητούς. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο γίνονται πόλος έλξης των rich & famous από διάφορους χώρους, που όσο και αν θέλουν να περάσουν απαρατήρητοι αυτό συνήθως δεν γίνεται. Πέρυσι το Νησί των Ανέμων υποδέχθηκε μια ντουζίνα διάσημους σταρ του ποδοσφαίρου, όπως ο Κιλιάν Εμπαπέ, ο Μιραλέμ Πιάνιτς, ο Ζορζίνιο και ο Καρίμ Μπενζεμά, μεταξύ άλλων.
Φέτος, όμως, οι ποδοσφαιριστές προτίμησαν την Ιμπιζα που υποδέχθηκε τον Λιονέλ Μέσι, τον Λουίς Σουάρες και τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι μεταξύ άλλων, στη Μύκονο όμως κατέφτασε ο Ελον Μασκ. Ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου έμεινε μόλις τρία 24ωρα στο νησί, αλλά αυτό έφτανε και περίσσευε, αφού οι παπαράτσι προσπαθούσαν να τον ξετρυπώσουν. Η μόνη του δημόσια εμφάνιση έγινε στο εστιατόριο «Σπηλιά», όπου γευμάτισε μαζί με φίλους του και έφυγε με tender προκειμένου να αποφύγει την απίστευτη κίνηση που διέπει το νησί τους καλοκαιρινούς μήνες.
Αν υπολείπεται κάπου σε μεγάλο βαθμό η Μύκονος από την Ιμπιζα είναι σε ό,τι έχει να κάνει με το οδικό της δίκτυο και τις τεράστιες ουρές που σχηματίζονται, αφού στο ισπανικό νησί οι δρόμοι είναι εξαιρετικοί και η κίνηση σαφώς πιο ομαλή. Το ίδιο είναι και οι παραλίες της, 80 τον αριθμό, με εξαιρετικά νερά, εν αντιθέσει με τις 23 που υπάρχουν στο ανεξάρτητο βασίλειο της Μυκόνου. Διαβάζοντας σχόλια επισκεπτών και για τα δύο νησιά, η Μύκονος κερδίζει στο νήμα τις εντυπώσεις για τα εκπληκτικά νερά της αλλά και για την εξυπηρέτηση των ξενοδοχειακών της μονάδων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΝΣΕΤΕ, κατέγραψε τον υψηλότερο δείκτη ικανοποίησης πελατών τον περασμένο Ιούνιο με 90,4% αφήνοντας δεύτερη τη Σαντορίνη με 89,9%, τρίτο το Σεν Τροπέ με 86,2%, τέταρτη τη Σαρδηνία με 85,7% και τελευταία την Ιμπιζα με 84,1%, για την οποία ο αρχισυντάκτης του διαδικτυακού ταξιδιωτικού περιοδικού hotellife έγραψε μετά το ταξίδι του για τα εγκαίνια νεοσύστατου ξενοδοχείου: «Μετά από 23 χρόνια στη Νέα Υόρκη μπορώ να συγκρίνω αυτό που συμβαίνει φέτος στην Ιμπιζα μόνο με τη high season στα Χάμπτονς». Αν, πάντως, πήγαινε μια βόλτα στη Μύκονο, μάλλον θα άλλαζε γνώμη βλέποντας τις ουρές χιλιομέτρων που σχημάτιζαν τα αυτοκίνητα για να εισέλθουν στη Χώρα βράδυ Σαββάτου.
Πηγή: Διονύσης Θανάσουλας, Πρώτο θέμα
