Με ενδιαφέρον αλλά και με προβληματισμό διάβασα μία δήλωση-πρόταση για την ύπαρξη ενός ενιαίου ψηφοδελτίου στον δήμο Σύρου Ερμούπολης για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές.
Θέλω να αρχίσω με τον προβληματισμό ότι προτείνεται η ίδρυση γραφείου συντονισμού των Συριανών της Αθήνας και φίλων του νησιού, με συγκεκριμένο συντονιστή.
Ως μέλος του Συνδέσμου Συριανών της Αθήνας δεν κατανοώ γιατί πρέπει να υπάρχει ένας ιδιότυπος τέτοιος φορέας.
Ο Σύνδεσμος Συριανών είναι ο αρχαιότερος σύλλογος της Ελλάδας, με έτος ίδρυσης το 1900. Στα 118 χρόνια της ιστορίας του έχει προσφέρει πολλά στο νησί και τις τάξεις του έχουν κοσμήσει επιφανείς Συριανοί με τεράστια προσφορά.
Αν μιλάμε για φίλους της Σύρου υπάρχουν πρώην πρωθυπουργοί, ανώτατοι δικαστές, πρυτάνεις και καθηγητές Πανεπιστημίων, επιφανείς επιχειρηματίες, σημαντικοί επιστήμονες και εκπρόσωποι του ιατρικού κλάδου, managers επιχειρήσεων παγκοσμίου βεληνεκούς, καταξιωμένοι καλλιτέχνες, σημαντικοί παίκτες στο χώρο της ναυτιλίας, κλπ. που αγαπούν τη Σύρο και πολλοί διατηρούν περιουσιακά στοιχεία στο νησί, άρα έχουν και εύλογο ενδιαφέρον.
Το θέμα είναι ότι όλοι αυτοί θα πρέπει να ερωτηθούν εάν δέχονται να τους συντονίζει κάποιος και βεβαίως ποιον επιθυμούν. Διότι εκ της ιδιότητάς τους έχουν μάθει να αξιολογούν και να επιλέγουν ποιος τους εκπροσωπεί.
Άρα θεωρώ ότι ο φυσικός και θεσμοθετημένος χώρος για κάτι τέτοιο είναι ο Σύνδεσμος Συριανών.
Αναρωτιέμαι επίσης πως προκύπτει το συμπέρασμα ότι μικροί ή μεγάλοι απολογισμοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το νησί χρειάζεται μια συνολική επανεκκίνηση.
Είναι αυτό ένα είδος κριτικής ή αιχμή ότι κάποιοι δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα;
Και αν ναι, ποιους και τι αφορά;
Τον τουρισμό, τον πολιτισμό, τη βιομηχανία, το εμπόριο, την πρωτογενή παραγωγή, τον τομέα των υπηρεσιών, τις επενδύσεις στο νησί ή κάτι άλλο;
Καλό είναι να προβληματιζόμαστε και με ενδιαφέρον παρακολουθώ τον προβληματισμό, αλλά η όποια αξιολόγηση δεν μπορεί να είναι γενική και πρέπει να στηρίζεται σε συγκεκριμένα μεγέθη και προκαθορισμένους ποσοτικοποιημένους στόχους.
Προσωπικά πιστεύω ότι το νησί εν μέσω μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης προχωρά προς το καλύτερο, έστω και με δυσκολίες και προς τούτο επικαλούμαι την πρόοδο στον πολιτισμό, στη βιομηχανία, στα έργα υποδομής, στον πρωτογενή τομέα, κλπ.
Σε ότι αφορά τη συγκρότηση ενός κοινού ψηφοδελτίου έχω κάποιες απορίες.
Όποιος νομίζει ότι μπορεί να προσφέρει αυτομάτως αυτοδιορίζεται στο κοινό ψηφοδέλτιο ή υπάρχει κάποια διαδικασία αξιολόγησης;
Ή όποιος αυτοπροταθεί στο κοινό ψηφοδέλτιο γίνεται αυτομάτως αποδεκτός;
Και αυτό μήπως αποτελεί προσβολή στα μέλη του υπάρχοντος συνδυασμού της πλειοψηφίας; Διότι κατά το νόμο ο αριθμός των υποψηφίων ενός ψηφοδελτίου είναι συγκεκριμένος.
Και αν κάποιος δεν γίνει δεκτός στο κοινό ψηφοδέλτιο, αλλά ο ίδιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι δεν μπορεί να προσφέρει, τότε του αφαιρείται το δικαίωμα να απευθυνθεί στους Συριανούς δημότες;
Νομίζω λοιπόν ότι το θέμα αυτό ανεξάρτητα προτάσεων θα το λύσει η ίδια η πραγματικότητα.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι σε κάθε θεσμό πρέπει να υπάρχει πλειοψηφία και μειοψηφία, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, ελεγχόμενος και ελέγχων.
Διότι το ζητούμενο δεν είναι η μέρα των εκλογών. Το ζητούμενο είναι η διοίκηση και άσκηση εξουσίας μετά τη 2η μέρα των εκλογών.
Μην ξεχνάμε ότι και η αντιπολίτευση είναι θεσμοθετημένος και αναγκαίος πυλώνας των δημοκρατικών διαδικασιών.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Γιώργος Βακόνδιος
Πολιτευτής Κυκλάδων Ν.Δ.
Μέλος Συνδέσμου Συριανών
Υ.Γ.1:Θεωρώ ότι όλοι δρουν ανιδιοτελώς με αγάπη για το νησί.
