Η ιστορία του Minas, που δεν έφτιαχνε απλά κοσμήματα, και το συγκλονιστικό σπίτι -γλυπτό που έχτισε στη Μύκονο

Ο ιστορικός διεθνής οίκος όχι μόνο κοσμημάτων αλλά τρόπου ζωής, που δημιούργησε ο Minas, εξακολουθεί να επελαύνει. Η σύζυγος και συνοδοιπόρος του επί 40 χρόνια μιλά για τον Μηνά, τον Αρίωνα, τον Προμηθέα, όσα έζησε και όσα θα ακολουθήσουν, με τη φωνή του να ακούγεται κάπως στον χώρο: what’s next?

Με κοιτάζει ξαφνιασμένη η Τζίνα Μαργαριτοπούλου, σύζυγος του Μηνά Σπυρίδη, του ανά τον κόσμο γνωστού δημιουργού κοσμημάτων Minas, που έζησε και δημιούργησε μαζί του επί 40 χρόνια. Την έχω μόλις ρωτήσει αν σκέφτεται η ίδια και τα παιδιά τους, ο Αρίων και ο Προμηθέας, να δημιουργήσουν ένα μουσείο, έναν χώρο μνήμης αφιερωμένο στο έργο του Μinas, που από τη δεκαετία του ’70 με αφετηρία τη Νέα Υόρκη δημιούργησε ένα μοναδικό νησί στον χάρτη του κοσμήματος, του design, της εφαρμοσμένης τέχνης. Κοιτάζει τους συνεργάτες της, χαμογελάει και μου λέει «μα γιατί ένα Μουσείο; Ο Μηνάς είναι εδώ, είναι παντού».

Ο Μηνάς στο εργαστήριο. Περνούσε ως και 15 ώρες στον πάγκο σχεδιάζοντας, δημιουργώντας τα μοντέλα, πάντα στο χέρι
Το δημιουργικό σύμπαν που ακόμα διαστέλλεται

Εχοντας περάσει περίπου μία ώρα μέσα στο στούντιο, το γραφείο με τα έπιπλα και τα αντικείμενα που είναι όλα χειροποίητα και όλα με την υπογραφή Minas, κατανοώ απολύτως τι εννοεί. Μπορεί ο δημιουργός να έφυγε από τη ζωή στις 25 Μαρτίου του 2020, όμως το σύμπαν του συνεχίζει όχι μόνο να υπάρχει, αλλά και να διαστέλλεται. Να εξελίσσεται μέσα από την Τζίνα, τον Αρίωνα και τον Προμηθέα που κρατούν τις αρχές, την παρακαταθήκη, τον μύθο του και προχωρούν στο μέλλον. Και μάλιστα ετοιμάζονται να περάσουν δυναμικά στη δημιουργία χειροποίητων επίπλων και αντικειμένων design. Μια ειδική σειρά.

«Η αγαπημένη φράση του Μηνά ήταν what’s next?», μου λέει η Τζίνα. Νομίζω ότι τον βλέπω, στον χώρο, με αυτό το αινιγματικό του χαμόγελο να το λέει χτυπώντας ελαφρά το χέρι στο τραπέζι. Πάμε για τα επόμενα. Μου θυμίζει τον αγαπημένο Αμερικανό «πρόεδρο» όλων των εποχών, τον ασπρομάλλη Τζόσουα Μπάτλερ, που δημιούργησε ο Ααρον Σόρκιν για το σίριαλ σταθμό «Τhe West Wing» που χαρακτήρισε τη δεκαετία του ’80

Οι γιοι του Μηνά και της Τζίνας, Αρίων και Προμηθέας Σπυρίδης.
Από την πολιτική πίσω στο κόσμημα -αν και είναι απολύτως πολιτική η απόφαση να πορευθείς με συγκεκριμένες αρχές αισθητικής, τρόπου ζωής, βιωσιμότητας (πριν αυτή γίνει ανάγκη και cool). Αλλά όχι ακριβώς έτσι. «Δεν είμαστε αλήθεια ένας οίκος κοσμημάτων. Είμαστε ένα σπίτι που έχει σχέση με το design στην καθημερινή ζωή».

Κοιτάζω ένα σκαμπό που έφτιαξε ο Μηνάς το 1972. Κάθομαι στην ξύλινη καρέκλα που μοιάζει να με στέλνει μέσα σε ένα μελανόμορφο αγγείο αλλά με τον μινιμαλισμό κυρίαρχο, που σχεδίασε το 2023 ο γιος του, Προμηθέας. Βλέπεις τη λεπτή γραμμή της συνέχειας. Του what’s next.

Στα παρασκήνια μίας από τις τελευταίες φωτογραφίσεις του Minas, από τον Κώστα Κουτάγιαρ

Οne way ticket για τη Νέα Υόρκη

Σκέφτομαι πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή του, το έργο του, αν είχε μείνει στη Νέα Υόρκη, όπου μετανάστευσε τον Αύγουστο του 1969 (από την Νέα Ιωνία), για να εργαστεί κατευθείαν στα εργαστήρια του περίφημου David Webb στο Μανχάταν, ο οποίος είχε μεταξύ άλλων πελάτισσες την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, την Τζάκι Κένεντι, την Μπάρμπρα Στρέιζαντ. «Μιλούσε πολύ για τα χρόνια της Νέας Υόρκης, για τον τρόπο που τον επηρέασαν. Εφτασε στην εποχή του Γούντστοκ και καταλαβαίνετε τι ένιωσε ένας άνθρωπος 30 ετών, που πήγε εκεί με one way ticket, 200 δολάρια στην τσέπη, χωρίς να μιλάει καν αγγλικά. Μιλούσε μόνο ιταλικά, επειδή ήταν δεινός ποδηλάτης και έπαιρνε μέρος στον Γύρο της Ιταλίας αλλά και της Γαλλίας».

Ο Μηνάς στη Νέα Υόρκη
Και όμως, ενώ ήδη είχε ξεχωρίσει στο Μανχάταν, ενώ έστελνε κοσμήματά του και στην Ευρώπη, ακόμα και στη μητρόπολη του τομέα, την Ιταλία, αποφάσισε το 1981 να επιστρέψει στην Ελλάδα. «Το σύνδρομο του Οδυσσέα», μου λέει η Τζίνα Μαργαριτοπούλου. Θυμάται μια ιστορία που της έλεγε. «Όταν προσγειώθηκε στη Νέα Υόρκη, στον δρόμο από το αεροδρόμιο JFK στο Μανχάταν πέρασε έξω από ένα τεράστιο νεκροταφείο. Και είπε, αυτό το νεκροταφείο είναι ύποπτο που είναι τόσο μεγάλο. Δεν θέλω να αφήσω κι εγώ τα κοκαλάκια μου εδώ».

Το δύο μέτρων γλυπτό που βυθίστηκε στο μάρμαρο

Τον περασμένο Μάιο, για μία μόνο νύχτα, παρουσιάστηκε μέσα στα σιλό στο λιμάνι του Πειραιά, για πρώτη φορά, ένα γλυπτό του Μηνά. «Πήραμε από τα αρχεία του Μηνά μια αλυσίδα που έφτιαξε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και έγινε η βάση για τη νέα μας σειρά “Minas Unchained”, αλλά και για τη δημιουργία ενός γλυπτού από ανοξείδωτο ατσάλι, διαστάσεων 2,10 επί 1,80 μέτρων. Βυθίστηκε μέσα σε ένα μάρμαρο, σαν να βυθίζεται η αλυσίδα μέσα στο νερό».

Πηγή:iefimerida