«Αριστοτέλης Βασιλικιώτης: Απρόσμενες αλλαγές πορείας» & «Αριστοτέλης Βασιλικιώτης: 1902-1972»
📷Στιγμιότυπα από τα εγκαίνια των εκθέσεων «Αριστοτέλης Βασιλικιώτης: Απρόσμενες αλλαγές πορείας» & «Αριστοτέλης Βασιλικιώτης: 1902-1972»
«Τη Μύκονο την αγάπησε και τη ζωγράφισε πολύ. Συγχρόνως όμως φοβόταν τη ‘γραφικότητά’ της που θα μπορούσε να τον σπρώξει στην ευκολία. Δεν τον ενδιέφερε ούτε η ‘τουριστική’, ούτε η ‘φωτογραφική’ ζωγραφική. Αυτό το μήνυμα προσπάθησε να περάσει και στους μαθητές του που για χρόνια εκπαίδευε στο ατελιέ του» αναφέρει η Αμαρυλλίδα Βασιλικιώτη-Weiler, κόρη του καλλιτέχνη.
Τα υστερότερα χρονολογικά έργα της έκθεσης είναι αυτά που σηματοδοτούν την επιστροφή του Βασιλικιώτη στη λογοτεχνική παράδοση της γενέτειράς του. Ελεύθερος από οποιοδήποτε καταναγκασμό στράφηκε στις μνήμες των παιδικών του χρόνων, τότε που διάβαζε από το πρωτότυπο έργα των ουκρανικής καταγωγής συγγραφέων Nikolai Gogol και Vladimir Korolenko. Σε αυτά κυριαρχούν οι έντονες αντιθέσεις των συμπληρωματικών κυρίως χρωμάτων, που διαμορφώνουν πλατιές ζώνες.
Ο καλλιτέχνης έγινε τολμηρότερος συγκριτικά με τις δύο προηγούμενες δεκαετίες της εικαστικής του διαδρομής και στράφηκε περισσότερο στην αφαιρετικότητα ή καλύτερα στη λιτότητα και την ανάδειξη του καίριου, του βασικού, χωρίς να καταλήγει στην αφαίρεση. Η στροφή του στις ρίζες του, στη ρωσική λογοτεχνία αποτελεί, την ύστατη, άγνωστη προσφορά του στην ελληνική ζωγραφική και την πιο μοντέρνα δουλειά του, που -αν ζούσε περισσότερο- ίσως τον οδηγούσε σε μια ακόμα απρόσμενη αλλαγή πορείας.
Παράλληλα, παρουσιάζεται μόνιμη έκθεση «Αριστοτέλης Βασιλικιώτης: 1902-1972» με 38 ζωγραφικά έργα, που γενναιόδωρα δώρισε η κόρη του καλλιτέχνη στην ΚΔΕΠΠΑΜ, δίνοντας τη δυνατότητα στους κατοίκους του νησιού να γνωρίσουν ευρύτερα το πολύπλευρο έργο του πατέρας της. Στα έργα αυτά, πέρα από την αγάπη του για τη Μύκονο και τις ομορφιές της, κρύβεται το εικαστικό του σχόλιο για την ανάπτυξη του τουρισμού. Οι «Τουρίστες στο γιαλό της Μυκόνου», στα «Μαγαζάκια με τα σουβενίρ» αποτυπώνονται ξέχωρα από τους ντόπιους και τις δραστηριότητές τους, ξέχωρα από τα ειδυλλιακά τοπία του νησιού. Αποτελούν τη νέα πραγματικότητα της δεκαετίας του ’60 και του ’70, την οποία ο Βασιλικιώτης απέδωσε με διεισδυτική ματιά στους πίνακές του, όπως ακριβώς έκανε στα χρόνια της νεότητάς του, όταν ζούσε στην Αιθιοπία. Πρόκειται για μια εικόνα της Μυκόνου σε μετασχηματισμό, με τη μαεστρία ενός προικισμένου καλλιτέχνη, που την αγάπησε με την ίδια θέρμη που κι εκείνη τον αγκάλιασε.
Διάρκεια έκθεσης έως 30 Ιουλίου 2023
Ωράριο λειτουργίας Δημοτικής Πινακοθήκης «Μαρία Ιγγλέση»: ΔΕ 19:00-24:00, ΤΡ-ΣΑ 11:00-14:00 & 19:00-24:00, ΚΥ 11:00-14:00
Συνδιοργάνωση: Δήμος Μυκόνου, ΚΔΕΠΑΜ – Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Μυκόνου, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
