Από τη μία είναι τα ψέματα της κυβέρνησης, για «δίκαιη ανάπτυξη» και για «επιστροφή στην κανονικότητα». Από την άλλη, η πραγματικότητα που βιώνουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι του κλάδου: χαμηλοί μισθοί, ελαστικές μορφές απασχόλησης, απλήρωτη εργασία, εργατικά ατυχήματα, εργοδοτική τρομοκρατία. Την ίδια στιγμή, η κερδοφορία των επιχειρήσεων του κλάδου ενισχύεται όμως στους εργαζόμενους δεν επιστρέφει παρά μόνο ένα ελάχιστο κομμάτι από τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν.
Απεργούμε, διεκδικώντας την υπογραφή Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Απεργούμε, απαιτώντας την κατάργηση του αντεργατικού νόμου Βρούτση-Αχτσιόγλου. Να επανέλθουν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και όχι να αποφασίζεται ο κατώτερος μισθός με βάση τις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή με κριτήριο τη θωράκιση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Απεργούμε, διεκδικώντας την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751. Να καταργηθεί το αίσχος των 586 και 511 ευρώ.
Απεργούμε, διεκδικώντας την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, για να πάψουν να βγαίνουν οι εργάτες νεκροί ή σακατεμένοι από τη δουλεία τους επειδή τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας αποτελούν κόστος για την εργοδοσία.
Απεργούμε, για να πάψουν να αποτελούν οι χώροι δουλειάς σύγχρονα κάτεργα. Μας θέλουν φθηνούς, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράρια, χωρίς μιλιά.
Απεργούμε, απαιτώντας την κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων τους αντιασφαλιστικών νόμων, που μας καταδικάζουν σε δουλειά μέχρι τα γεράματα και, για όσους προλάβουν, σε συντάξεις πείνας.
Απεργούμε, κόντρα στο πνεύμα ταξικής συνεργασίας που καλλιεργεί ο εργοδοτικός συνδικαλισμός. Παλεύουμε για αλλαγή των συσχετισμών στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, για την απομόνωση των ανθρώπων της εργοδοσίας μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Απεργούμε, απαιτώντας να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί εις βάρος των εργατικών λαϊκών κατοικιών. Να σταματήσουν όλες οι διώξεις.
Απεργούμε, διεκδικώντας κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
Απεργούμε, αντιδρώντας στη μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη νατοϊκή βάση. Απαιτούμε την απεμπλοκή από όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που βάζουν σε κίνδυνο τους λαούς της περιοχής.
Απεργούμε, γιατί κανείς δεν πρόκειται να μας λυπηθεί αν δεν πάρουμε εμείς οι ίδιοι την υπόθεση στα χέρια μας.
