• «Κατηγορούμενος»: (ακατάληπτο).
• «Ιδιοκτήτης»: Ελα αγόρι… Σε έψαχνα ρε… Μίλαγα με έναν μηχανικό για μία δουλειά…
• «Κατηγορούμενος»: Δεν πειράζει.
• «Ιδιοκτήτης»: Και μπούρου μπούρου, μπούρου μπούρου, ξεχάστηκα, κοιτάω το ρολόι… Λέω «εντάξει» και τώρα με παίρνει τηλέφωνο πάλι «να κάνουμε και εκείνο να κάνουμε και τ’ άλλο να κάνουμε και τούτο». «Ω, να σου… » λέω, «κάτσε γιατί έχω ραντεβού». Και στη φωνή δεν σε γνώρισα. Λέω: «Ποιος είναι; Αλλος είναι; Πού να δώσω τα λεφτά;», δεν βγαίνουν που δεν βγαίνουνε κάθε φορά. Λοιπόν, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πάρε πέντε τώρα γιατί στο τέλος θα μου κακοφανεί. Eνα, δύο, τρία, πέντε, ’ντάξει;
• «Κατηγορούμενος»: Ναι.
• «Ιδιοκτήτης»: Θα στείλω και μήνυμα εγώ στον Τ… ότι τα πήρες.
• «Κατηγορούμενος»: Οκέι, εννοείται, έγινε.
• «Ιδιοκτήτης»: Και καλό είναι να ’ρχεται ένας, για να ξέρω κι εγώ πού δίνω και τι κάνω, ρε φίλε, γιατί στο τέλος…
• «Κατηγορούμενος»: (ακατάληπτο) μαζί με το… ένα άλλο παιδί την άλλη φορά.
• «Ιδιοκτήτης»: Εσένα σε θυμάμαι, αυτό του ’χω πει και από την αρχή. «Να έρχεται ένας» του λέω, γιατί μετά άμα σου πει ο άλλος «δεν μου τα ’δωσε»… Τώρα εγώ θα του στείλω μήνυμα κατευθείαν «έδωσα άλλα πεντακόσια», για να ’χω κι εγώ (ακατάληπτο) τι δίνω, τι κάνω, δεν είναι ψέματα κάτι…
• «Κατηγορούμενος»: Εννοείται, όχι αλίμονο.
• «Ιδιοκτήτης»: Το θυμάμαι ότι είχες… και την πρώτη και τη δεύτερη φορά.
• «Κατηγορούμενος»: Οχι, την πρώτη… Εχω έρθει… μία μόνος μου… πάλι με τον (ακατάληπτο)…
• «Ιδιοκτήτης»: Μία μόνος σου και μία με ένα άλλο παιδί.
• «Κατηγορούμενος»: Ενα άλλο παιδί, μας είχες δώσει πεντακοσάρικο.
• «Ιδιοκτήτης»: Πεντακοσάρικο και μία τέσσερα.
• «Κατηγορούμενος»: (ακατάληπτο) και την πρώτη πρώτη πρέπει να είχε έρθει ένα άλλο παιδί.
• «Ιδιοκτήτης»: Δεν θυμάμαι, άλλο παιδί είχε έρθει την πρώτη φορά ή όχι; Δεν θυμάμαι… Τώρα, καλά δεν έχει σημασία, το θέμα είναι ότι τώρα να είμαστε εντάξει, θα του στείλω και ένα μήνυμα τώρα, να είμαστε κομπλέ, γιατί…
• «Κατηγορούμενος»: Καλό βράδυ.
• «Ιδιοκτήτης»: Εγινε, γεια.
Φόβος μετά την εμφάνιση των μελών του κυκλώματος
Παράλληλα, σε διαφορετική συνομιλία, που έχει καταγραφεί την 25η Αυγούστου, ιδιοκτήτρια καταστήματος της Ανω Μεράς Μυκόνου συνομιλεί με υπάλληλο καταστήματος διπλανής επιχείρησης και του περιγράφει τον φόβο της μετά την εμφάνιση των μελών του κυκλώματος στο μαγαζί της.
• «Ιδιοκτήτρια»: Ρε φίλε, να σου πω, θυμάσαι την ημέρα που ήρθαν οι μπράβοι;
• «Υπάλληλος»: Ναι.
• «Ιδιοκτήτρια»: Τι ήταν; Τέσσερις του μήνα; Ή πέντε Ιουνίου;
• «Υπάλληλος»: Δεν θυμάμαι ημερομηνία, γιατί;
• «Ιδιοκτήτρια»: Εχω την εντύπωση… Θυμάσαι που με είδες μια μέρα κι έκλαιγα;
• «Υπάλληλος»: Ναι, ναι.
• «Ιδιοκτήτρια»: Και είχα φρικάρει με αυτούς. Εχω την εντύπωση, ρε φίλε, ότι τους είδα στο… πανηγύρι τώρα στα εννιάμερα και λέω… επειδή είσαι μόνο εσύ παρατηρητικός… ήρθαν στον Χ… κάτω;
• «Υπάλληλος»: Δεν τους έχω ξαναδεί από τότε.
• «Ιδιοκτήτρια»: Από τότε δεν έχουν ξανάρθει;
• «Υπάλληλος»: Οχι. Και τώρα μεταξύ μας, αυτοί πρέπει να παίρνουν τώρα από τη Γλυφάδα, τα έχει αναλάβει ο αδερφός του Χ.
• «Ιδιοκτήτρια»: Εδώ δεν έρχονται κάθε τέλος του μήνα;
• «Υπάλληλος»: Οχι, όχι. Πρέπει να τα παίρνουνε από τη Γλυφάδα.
• «Ιδιοκτήτρια»: Εμένα έρχονται κάθε μήνα.
• «Υπάλληλος»: Ερχονται εδώ και τα παίρνουνε;
• «Ιδιοκτήτρια»: Ναι ρε, εν ψυχρώ. Μέσα μπαίνουνε στο μαγαζί και ανοίγουν το ταμείο… Μου λέει «φέρε». Αλλά προχθές, μετά το πανηγύρι, είδα κάτι…
• «ΑΓΝΩΣΤΟΣ»: Είχατε συζήτηση; Ενοχλώ;
• «Ιδιοκτήτρια»: Ναι. Είδα κάτι σκατόφατσες, κάτι γομάρια, και λέω ο μόνος που είναι από κάτω παρατηρητικός, οι άλλοι δεν παρατηρούνε, θα ’ναι μόνο ο Β.
• «Υπάλληλος»: Κοίτα, δεν τους πρόσεξα στο πανηγύρι, γιατί έτρεχα σαν τον Μέσι, αλλά σίγουρα μπορεί να έχουνε σκάσει.
• «Ιδιοκτήτρια»: Είναι αυτά τα γομάρια, τα… με τα τατού, τα…
• «Υπάλληλος»: Εγώ πήγα στον μπάρμπα του Γ… και του το ’πα, (ακατάληπτο) του λέω «σηκώσαν στον Πλατύ Γιαλό και πήγαν σε ένα μαγαζί που πουλάει κρέπες και αυτά», μου λέει «άντε ρε», μου λέει… «Σίγουρα;» μου λέει «να πήγαν…». Μου λέει, «σε σας, ναι, γιατί παίζει να πήγαν σε σας». Λέει: «Γιατί έχετε και το μαγαζί στη Γλυφάδα, αλλά πήγαν στα Στ…;» Του έκανε τρομερή εντύπωση. Του λέω: «Σε σας έχουνε έρθει;». Μου λέει «αν έρθουνε σε μένα» μου λέει «θα πρέπει να φύγω από το νησί», χα χα χα.
• «Ιδιοκτήτρια»: Α… ’ντάξει, ο (αναφέρεται όνομα) είναι (αναφέρεται και πάλι όνομα).
• «Υπάλληλος»: Ναι.
• «Ιδιοκτήτρια»: Τελείως, αλλά ο Γ… έχει και πλάτες, ρε φίλε.
• «Υπάλληλος»: Ναι ρε.
• «Ιδιοκτήτρια»: Τι να λέμε.
• «Υπάλληλος»: «Από την ντροπή θα πρέπει να φύγω από το νησί» μου ’κανε σε εμένα, χα χα.
• «Ιδιοκτήτρια»: Μπορεί να ακουμπήσει κανένας τον … τώρα κι εσύ;
• «Υπάλληλος»: Του είπα ότι ήρθανε σε σας, του το είπα, το συζήταγα μαζί του.
• «Ιδιοκτήτρια»: … και λέω, λες τώρα που μας είδανε εδώ… με κόσμο, εσάς, εμάς, να μας ζητήσουν περισσότερα;
• «Υπάλληλος»: Οχι ρε, δεν νομίζω, Ανω Μερά είναι.
• «Ιδιοκτήτρια»: Ηθελα να ρωτήσω και τον Χ… Αμα έρθει ο Χ… θα του πω, μήπως τους είδε ξανά αυτούς; ’Ντάξει, εμένα μου ’ρχονται κάθε μήνα, μου παίρνουν το φακελάκι και φεύγουν.
• «Υπάλληλος»: Μεγάλο ποσό, αν επιτρέπεται;
• «Ιδιοκτήτρια»: Εμάς μας είπανε πέντε χιλιάρικα.
• «Υπάλληλος»: Τον μήνα;
• «Ιδιοκτήτρια»: Τη σεζόν, ρε.
• «Υπάλληλος»: Α…
• «Ιδιοκτήτρια»: Ο Χ…, μας είχε πει… και στον Θ… βασικά το είχε πει, νομίζω ότι είχανε κλείσει στα δώδεκα.
• «Υπάλληλος»: Τη σεζόν;
• «Ιδιοκτήτρια»: Ναι, τώρα τι να σου πω ρε φίλε. Αλλά λέω μόνο με αυτόν μπορώ να… μόνο με σένα, γιατί θυμάμαι που είχες πάρει τον πατέρα σου τηλέφωνο.
• «Υπάλληλος»: Ακου, τραγικό, εσένα δεν σου (ακατάληπτο) ένα χιλιάρικο τον μήνα, άμα βάλεις πέντε μήνες σεζόν.
• «Ιδιοκτήτρια»: Ναι.
• «Υπάλληλος»: Ενα μισθό, εντάξει, κομπλέ είσαι, να ξέρεις, (ακατάληπτο) κομπλέ είσαι (ακατάληπτο).
• «Ιδιοκτήτρια»: Ναι ρε Β…, αλλά εντάξει, είναι και αμαρτία από τον Θεό να τα δίνω. Γιατί να τα δίνω.
• «Υπάλληλος»: Γιατί να τα δίνεις; Ναι, ναι, εννοείται και χίλια και πεντακόσια, γιατί να τα δίνεις;
• «Ιδιοκτήτρια»: Γιατί; Αλλά σου λέω προχθές είδα κάτι σκατόφατσες και μου λέει και η Β… «ηρέμησε, ρε θεία…»
• «Υπάλληλος»: Οχι, ρε, δεν θα σου ζητήσουν πιο πολλά.
• «Ιδιοκτήτρια»: Εγώ πλέον…
• «Υπάλληλος»: Πες τους όχι, ρε, δε σ’ τα δίνω, κάψ’ το, τι θα μου κάνεις; Επειδή μιλάτε με τους μπάτσους εσείς, το αναφέρατε;
• «Ιδιοκτήτρια»: Καλά, οι μπάτσοι που είχαν έρθει τότε, είχανε έρθει για τις ζημιές που έκαναν για το σχολείο.
• «Υπάλληλος»: Το αναφέρατε;
• «Ιδιοκτήτρια»: Τι να αναφέρουμε, ρε φίλε, αφού είπανε ότι… μην τυχόν και το πείτε στην αστυνομία. Πού ξέρω εγώ με ποιον μιλάω…
