Δεν είναι συχνό το φαινόμενο ένας απερχόμενος διοικητής λίγη ώρα μάλιστα μετά την τελετή της παράδοσης να εξαπολύει τα βέλη του προς κάθε κατεύθυνση.Δείτε την ανάρτηση του Νίκου Γκίνη διοικητή της 6ης ΜΣΕΠ:
«Ήρθε επιτέλους η ώρα, μετά από 25 δύσκολους μήνες, να παραδώσουμε τα κλειδιά της Μονάδας.
25 μήνες γεμάτοι από αμέτρητα προβλήματα, άσχημες καταστάσεις, παραβατικές συμπεριφορές οι οποίες όχι μόνο σε στρατιωτικούς, αλλά ούτε καν σε ανθρώπους δεν αρμόζουν, υποκρισίες, ψέματα και άλλα πολλά !!!!
Δεν ξέρω αν ο σεβασμός επιβάλλεται αλλά έμαθα ότι δεν κερδίζεται καν! Είναι στον άνθρωπο, κάποιοι εκτιμούν και σέβονται, άλλοι όχι..
Γνώρισα στον υπερθετικό βαθμό τι σημαίνει Αχαριστία!! Μέχρι τότε μόνο ετυμολογικά ήξερα τι σήμαινε…
Γνώρισα επίσης σε πολύ μεγάλο βαθμό και τι σημαίνει Αδιαφορία και έλλειψη αξιοπρέπειας!!
Μεγάλο σχολείο αυτή η Μονάδα τελικά…
Αναθεώρησα πολλά πράγματα που νόμιζα ότι ήξερα για την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν χάλασα σαν άνθρωπος και θα συνεχίσω να βοηθάω όσους χρειάζονται βοήθεια διότι στο τέλος, όσοι δίνουν κοιμούνται καλύτερα και όσοι παίρνουν τρώνε καλύτερα.
Και εγώ έχω πεντακάθαρη την συνείδηση μου, και θα συνεχίσω να κοιμάμαι καλά!!!
Υπάρχει καλύτερος κριτής από εμένα, ας τους κρίνει Αυτός..
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλη την τοπική κοινωνία, είναι υπέροχοι και ζεστοί άνθρωποι, απλοί και ευγενικοί με σεβασμό και εκτίμηση.
Ένα ευχαριστώ και στους απειροελάχιστους συναδέλφους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με βοήθησαν να κάνω την δουλειά που διατάχτηκα.
Γυρνάμε σελίδα γτ δεν μας παίρνει να κοιτάμε πίσω, θα προσπαθήσω να τα-τους ξεχάσω γρήγορα αν και κάποια πράγματα πολύ φοβάμαι ότι θα μείνουν αλησμόνητα.
Οταν βρίσκεσαι κάπου που δεν σε εκτιμούν, τότε πολύ απλά είσαι σε λάθος μέρος, κοιτάς να φύγεις και να πας κάπου που θα αναγνωρίσουν την αξία σου περισσότερο.
Καλή καρδιά, κάναμε φίλους εκτός υπηρεσιακών συνόρων και θα τους κρατήσουμε για πάντα.
Είναι άδικο, ο κάθε Διοικητής που φεύγει να μην θέλει να ξαναπατήσει το πόδι του στο νησί, αλλά, τώρα που πέρασα ο,τι και οι προκάτοχοι μου, απολύτως κατανοητό και φυσιολογικό!!
Παρόλαυτα, υποσχέθηκα στην τοπική κοινωνία, που προσπαθούσαν να με πείσουν να κάτσω και τρίτο χρόνο, ότι, αν και βρισκόμουν εν βρασμώ ψυχής, θα ξανά επισκεφτώ το νησί.
Καλή δύναμη, επιτυχία και πολύ υπομονή στον παραλαμβάνων Διοικητή και φίλο Theo Kgs , δυστυχώς θα την χρειαστεί όσο δεν φαντάζεται…»
