Η είδηση της αποχώρησης του Αλέκου Βαμβακουρη-Κορνιβα από την παράταξη του Χρήστου Βερώνη έσκασε σαν βόμβα και ταράζει συθέμελα τα πολιτικά πράγματα στο νησί.
Μια εξέλιξη που τις τελευταίες μέρες ακούγονταν όλο και πιο πιθανή αλλά που ήταν δύσκολο να την πιστέψει κάποιος αν δεν έβλεπε το κείμενο της ανεξαρτητοποίησης.
Ο Κορνίβας συγκαταλέγεται ανάμεσα στα βαριά χαρτιά της νεότερης ιστορίας της τοπικής αυτοδιοίκησης της Μυκόνου.
Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες εκλέγεται πάντα και μάλιστα πρώτος στις θέσεις στις εκλογικές αναμετρήσεις με κάθε παράταξη που έβαλε υποψήφιος.
Έχει καταγράψει επιδόσεις ρεκορ όπως στις εκλογές του 2010 όταν και πήρε 1082 ψήφους.
Ενας πολιτικός με αψύ λόγο, σκληρός και με μεγάλα αποθέματα ενέργειας.
Απο την παστα των πολιτικών στο νησί που είτε τον αγαπάς είτε τον μισείς, ποτέ όμως δεν τον αγνοείς.
Μεγαλο και σοβαρό κεφάλαιο για όλους σχεδόν τους δημάρχους τα τελευταία χρόνια όταν ήταν στην διοίκηση του Δήμου Μυκόνου, με θέσεις ευθύνης κυρίως από το ρόλο του αντιδημάρχου.
Πολύτιμος σε μια εποχή που κανεις δεν περισσεύει θα είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία αν του προταθεί να βάλει πλάτη για το νησί σε μια δύσκολη καμπή.
Με την εμπειρία των διοικήσεων ο Κορνιβας μπορεί να αποτελέσει έναν συνδετικό κρίκο και να ενώσει όλες τις δυνάμεις.
Αφήνει μεγάλο κενό και δημιουργεί τεράστιο ρήγμα που φυλλορροεί πλέον η παράταξη του Χρήστου Βερώνη που μετά τον Σπύρο Απόστολου βλέπει έναν ακόμη συνεργάτη του να αποχωρεί.
Η πολιτική είναι σαν την κινούμενη άμμο και κάθε πρόβλεψη για την συνέχεια ενέχει ρίσκο.
Θα είναι ο τελευταίος που αποχωρεί;
Ποιος ξέρει; Ίσως βρεθούμε στο σενάριο να ανοίξει ένα ντόμινο αποχωρήσεων πλέον απο την παράταξη του Χρήστου Βερώνη μετά τους Αποστόλου και Κορνιβα.
Το σίγουρο είναι όμως ότι η επόμενη μέρα για το νησί δεν θα είναι ίδια με την προηγούμενη για τα πολιτικά τεκταινόμενα.
