Ξεκίνησε πριν 30 χρόνια με τα κτήματα που κληρονόμησε από την οικογένειά του και πλέον εισπράττει εκατομμύρια από το «Scorpios» και το «SantΑnna» στα οποία τα έχει νοικιάσει – Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, η δουλειά στην ταβέρνα, οι «χρυσές» ιδιοκτησίες και οι χαμηλοί τόνοι στις δημόσιες εμφανίσεις
H μικρή παρέα των οκτώ ατόμων που πόζαρε μοιράζοντας χαμόγελα πριν από μία εβδομάδα στο «Scorpios» παρουσίαζε σίγουρα ένα κατά τι ασυνήθιστο θέαμα για το διάσημο beach club του νησιού. Ασυνήθιστο, γιατί περιλάμβανε έναν ιερέα και έναν «αόρατο» εν πολλοίς Μυκονιάτη Μίδα, τον Μιχάλη Δακτυλίδη, οποίος είναι ο ιδιοκτήτης των οικοπέδων όπου στεγάζονται το τεράστιο «Santanna» και το «Scorpios» του Soho House. Βασικά, είναι ο άρχοντας της Παράγκας, όπως λένε κάποιοι στο νησί τον άνθρωπο με την ασκητική κοψιά, που μόνο σαν κροίσος δεν συμπεριφέρεται.
Λίγο πριν μπει στην έκτη δεκαετία της ζωής του, ο Μιχάλης Δακτυλίδης εξακολουθεί να κινείται μακριά από τη δημοσιότητα, δεν έχει social media και κοιτάει απλώς τη δουλειά του.
Όπου δουλειά, βλέπε τα ακίνητα που έχει στην κατοχή του, τα οποία είναι πάρα πολλά και τα διαχειρίζεται με ιδανικό τρόπο. Εχοντας μεγαλώσει σε μια οικογένεια που πάλευε να μεγαλώσει έξι παιδιά, ο Μιχάλης μπήκε από πιτσιρικάς στο μεροκάματο, δουλεύοντας τότε σε μια άλλη Μύκονο, πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Κάποιοι μεγαλύτεροι τον θυμούνται ακόμη το μελαχρινό, αδύνατο παιδάκι που βοηθούσε τους γονείς του, χωρίς φυσικά να αντιλαμβάνεται τότε ότι χρόνια μετά εκείνα τα χωράφια θα άξιζαν χρυσάφι.
Από τη σκληρή εργασία στο real estate
Ο Γιάννης Δακτυλίδης δεν βρήκε και πολλά πράγματα έτοιμα από τους γονείς του στη Μύκονο κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’50, εκτός από γη, δηλαδή χωράφια και οικόπεδα. Σε μια Ελλάδα που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο, ο ίδιος μαζί με τη γυναίκα της ζωή του, τη Θρασκώ, έσπερνε τη δύσκολη γη στο Νησί των Ανέμων για να τα φέρνουν βόλτα.
Τα παιδιά άρχισαν να έρχονται το ένα μετά το άλλο, έξι συνολικά, και το να τραφούν οχτώ στόματα εκείνη την εποχή μόνο εύκολο δεν ήταν σε έναν βράχο του Αιγαίου.
Ο Μιχάλης μεγαλώνει σε ένα ζεστό από αγάπη σπιτικό και από πιτσιρικάς ρίχνεται στη δουλειά μαζί με τον πατέρα του στα χωράφια τους, ενώ λίγες είναι οι ξένοιαστες ώρες και τα παιχνίδια. Ο Νίκος Δακτυλίδης, ξάδερφός του, είναι κολλητός φίλος του στα χρόνια της αθωότητας, όταν βουτάνε μαζί στα κρυστάλλινα νερά της Παράγκας τα καλοκαίρια.
Μεγαλώνουν μαζί και στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ο πατέρας του Μιχάλη ανοίγει μια ταβέρνα στη συγκεκριμένη παραλία, σε ένα από τα οικόπεδα που έχει, μια ανάσα από το κύμα. Την ονομάζει «Ταβέρνα του Μπαρμπα-Γιάννη», κίνηση που θα αποδειχθεί καθοριστική, αφού το νησί προσελκύει όλο και πιο πολλούς τουρίστες, που λατρεύουν την άγρια και ανεπιτήδευτη ομορφιά της Μυκόνου. Οι δρόμοι είναι ελάχιστοι και οι τουρίστες φτάνουν συνήθως με βάρκες στην Παράγκα, για να βουτήξουν και να φάνε στα δύο ταβερνάκια που υπάρχουν.
Τα λεφτά έρχονται και αβγαταίνουν, αφού ο Γιάννης Δακτυλίδης είναι νοικοκύρης και μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά τους εκμεταλλεύονται ιδανικά την τουριστική άνοδο του νησιού. Μοιράζει τη γη ιδανικά στα έξι παιδιά του και στον Μιχάλη Δακτυλίδη καταλήγουν δύο από τα φιλέτα της Παράγκας, ο βράχος που ατενίζει τη θάλασσα από ψηλά και μια τεράστια έκταση, δίπλα από τον χώρο που στεγάζεται σήμερα το «Kahlua», η οποία καταλήγει στον αδελφό του Δημήτρη. Ο Μιχάλης, σύμφωνα με όσα ακούγονται στο νησί, μπαίνει για τα καλά στα τέλη της δεκαετίας του ’80 στη διαχείριση και εκμετάλλευση των ακινήτων που περιήλθαν στην κατοχή του.
Παίζοντας προσεκτικά εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες και πουλάει ή νοικιάζει αποκομίζοντας πολύ καλά κέρδη, όμως, σε αντίθεση με κάποιους άλλους, μένει μακριά από τα κοσμικά φλας που τυφλώνουν πλέον τη Μύκονο.
Η παλιά μηχανή και τα χρυσά deals
Όπως έλεγε χαρακτηριστικά Μυκονιάτης επιχειρηματίας, «αν δεις τον Μιχάλη στον δρόμο να οδηγεί μια παλιά μηχανή πηγαίνοντας σε κάποιο ραντεβού, αποκλείεται να αντιληφθείς πόσο πλούσιος είναι. Θα υποθέσεις ότι είναι ένας σκληρά εργαζόμενος στο νησί, από τους χιλιάδες που υπάρχουν». Η φράση του σκιαγραφεί ανάγλυφα την εικόνα ενός ανθρώπου ο οποίος, παρά τα χρυσά deals που έχει κάνει με το «Scorpios» και το «Santanna» όπου εκτός από το ετήσιο μίσθωμα -το οποίο είναι σταθερό- εισπράττει και ποσοστό επί του τζίρου τους, παραμένει ουσιαστικά «αόρατος» στο νησί.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μιχάλης Δακτυλίδης έχει λαμβάνειν από τις δύο επιχειρήσεις 1.000.000 ευρώ ως μίσθωμα -500.000 ευρώ από την καθεμία- και ποσοστό γύρω στο 7% από τον τζίρο τους.
Κάτι που σημαίνει ότι εισπράττει κάθε σεζόν μερικά εκατομμύρια ευρώ χωρίς ουσιαστικά να κάνει τίποτε, αφού ως ιδιοκτήτης των συγκεκριμένων ακινήτων κέρδισε κάτι σαν το τζακ ποτ του Τζόκερ. Εχει και άλλα ακίνητα, όπως το μάρκετ πίσω από την παραλία, σπίτια και οικόπεδα, όμως παρά την οικονομική του ευμάρεια πολύ σπάνια ή σχεδόν ποτέ θα εμφανιστεί στα κοσμικά beach club του νησιού.
Το έπραξε πέρυσι και από εκεί προέρχεται η μοναδική επίσημη φωτογραφία του, όταν έδωσε το «παρών» στα εγκαίνια της μπουτίκ «Beautyworld Fashion» που έλαβαν χώρα μέσα στο «Santanna». Πήγε με τη δεύτερη σύζυγό του, ντυμένος casual chic, και αυτή ήταν προφανώς και η μοναδική κοινωνική του εμφάνιση στο νησί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Οταν θα βγει, επιλέγει να πάει εκεί όπου συχνάζουν μόνο Μυκονιάτες για να φάει, δεν ξενυχτάει και πίνει ελάχιστα, ενώ γυμνάζεται καθημερινά πριν ασχοληθεί με τα της δουλειάς.
Εχει αποκτήσει τρία παιδιά και διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τα αδέλφια του, ενώ βλέπει σχεδόν καθημερινά την υπέργηρη πλέον μητέρα του. Οι διακοπές του είναι και αυτές αθόρυβες, τόσο το καλοκαίρι για κάποιες μέρες όσο και τον χειμώνα, όταν η Μύκονος ηρεμεί από την επιδρομή των big spenders του καλοκαιριού.
Τότε ηρεμεί και αυτός.
Το χτύπημα της μοίρας
Ο Βρετανός συγγραφέας Τέρι Πράτσετ έχει γράψει ότι «οι περισσότεροι θεοί παίζουν ζάρια, αλλά η μοίρα παίζει σκάκι. Και δεν ανακαλύπτεις παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά, ότι έπαιζε εξαρχής με δύο βασίλισσες». Μια δίτροχη «βασίλισσα» ήταν η αγάπη του Μιχάλη Δακτυλίδη στα 90ς και μια άλλη στάθηκε η αφορμή για να δοκιμαστεί όλη η οικογένεια, όταν ο βενιαμίν της, ο Δαμιανός Δακτυλίδης, ήρθε αντιμέτωπος με το μοιραίο. Είναι τέλη καλοκαιριού του 1990 όταν ο τελευταίος έρχεται στην Αθήνα για να πουλήσει τη street μηχανή που είχε και να πάρει μια enduro.
πηγη protothema.gr
