Φρούδες ελπίδες επιχείρησε να καλλιεργήσει στους εργαζόμενους ο Πρωθυπουργός από το νησί μας, όπου εμφανίστηκε να στηρίζει τους «ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς», την ώρα που η πολιτική του έχει ρίξει στα τάρταρα κάθε πτυχή της ζωής μας , προς όφελος των μονοπωλίων.
Ο Αλ. Τσίπρας δεν έχασε την ευκαιρία να πανηγυρίσει για την «έξοδο» της χώρας από τα μνημόνια, κάνοντας λόγο για μία «κρίσιμη, ιστορική στιγμή, που ο τόπος γυρνά σελίδα», αποσιωπώντας πάντως ότι αυτή η νέα σελίδα εξακολουθεί να περιλαμβάνει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ως αποτέλεσμα των συμφωνιών της κυβέρνησής του με την ΕΕ για τα επόμενα χρόνια, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ματωμένα πλεονάσματα, συνέχιση της εποπτείας, μείωση του αφορολόγητου.
Μάλιστα, εντελώς ευθαρσώς, λες και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν είχε βάλει την υπογραφή της στα μνημόνια που ψηφίστηκαν, ισχυρίστηκε πως οι δανειστές ήταν αυτοί που δεν επέτρεπαν την ελεύθερη διαπραγμάτευση της τιμής της εργασίας και επέβαλαν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, αλλά και τη μείωση του κατώτατου μισθού. Δεν μπορεί όμως να κρύψει πως, πίσω από τα παχιά προεκλογικά του λόγια, μόλις τον Ιούνη, η κυβέρνησή του απέρριψε ως αντισυνταγματική την πρόταση νόμου των συνδικάτων που κατέθεσε το ΚΚΕ, για την πραγματική επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων. Όσο, δε, αφορά τη «μεταμνημονιακή» πολιτική του για τον κατώτατο μισθό, αυτή προωθείται με το μνημονιακό νόμο των Σαμαρά – Βενιζέλου (ν. Βρούτση), που δεν επιτρέπει την ελεύθερη διαπραγμάτευσή του, απόδειξη της ταύτισης ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.
Επανέλαβε το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» ενώ έφερε ως παράδειγμα «αποφασιστικής και υγιώς σκεπτόμενης επιχειρηματικότητας» το Νεώριο, που επαναλειτουργεί με 300 εργαζόμενους και με μόνη δέσμευση στο «σχέδιο εξυγίανσης» των νέων ιδιοκτητών την καταβολή των δεδουλευμένων χωρίς κουβέντα πάντως για τις εργασιακές σχέσεις και τα τσακισμένα δικαιώματα.
Ένα ακόμα στοιχείο της «υγιούς» επιχειρηματικότητας πάντως, το οποίο δεν ανέφερε ο πρωθυπουργός, είναι πως το ναυπηγείο επαναλειτουργεί με μία σειρά προνομίων που του παράσχει η κυβέρνηση με την ισχύουσα πτωχευτική νομοθεσία, όπως «κούρεμα» των χρεών της επιχείρησης προς το Δήμο Σύρου- Ερμούπολης και πολλές άλλες φοροαπαλλαγές. Παράλληλα, οι εξελίξεις με το Νεώριο εντάσσονται στην προσπάθεια να μετατραπεί η Σύρος σε «κέντρο διερχομένων» αμερικανοΝΑΤΟικών και σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, με όσους κινδύνους συνεπάγεται αυτό για το λαό.
Η απάτη και η κοροϊδία έχουν κοντά ποδάρια και οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ανεχθούν αυτόν τον εμπαιγμό, αλλά να οργανώσουν τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, χωρίς αναμονή και να τιμωρήσουν σημερινούς και προηγούμενους κυβερνώντες, που μας τσακίζουν διαδοχικά.
Κ.Ο. Σύρου του ΚΚΕ
