Διακοπές νερού και μάλιστα επαναλαμβανόμενες, μέσα στο κατακαλόκαιρο και στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου, αποτελεί τον εφιάλτη για κάθε νησί. Πολύ περισσότερο όταν πρέπει να καλυφθούν οι ανάγκες πλήθους τουριστών.Κι όμως, η Μύκονος των δύο εκατομμυρίων επισκεπτών φέτος, ύστερα από μια χρονιά έντονης ανομβρίας, αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα διακοπών υδροδότησης.
Παρά τα μέτρα που πήρε ο δήμος, κυρίως με την πρόσθεση νέων μονάδων αφαλάτωσης, οι υποδομές (και κυρίως του ηλεκτρικού ρεύματος) φαίνεται πως κτύπησαν κόκκινο.
Σε περιοχές της Μυκόνου καταγράφονται διακοπές στην υδροδότηση, από μία, δύο ή και μερικές ώρες, οι οποίες επιμένουν ακόμα και καθημερινά. Ορισμένες φορές η στεγνή βρύση συνοδεύεται και με διακοπή ρεύματος, που συνήθως κρατάει λιγότερο.
Μάλιστα, το πρόβλημα είναι πολύ πιο έντονο σε ενοικιαζόμενα δωμάτια, μικρά διαμερίσματα, εστιατόρια και μικρές μονάδες, καθώς τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα έχουν λάβει μέτρα και δεν επηρεάζονται.
«Μια διακοπή νερού να σου τύχει σε κρίσιμη ώρα, σε τινάζει στον αέρα», είπε στην «Κ» ιδιοκτήτης ταβέρνας από την ευρύτερη περιοχή στον Πλατύ Γιαλό. Αλλά και γενικότερα καταλαβαίνουμε πόσο αρνητικό είναι για ένα νησί το οποίο συγκαταλέγεται στους κορυφαίους προορισμούς διεθνώς να έχει ώρες που στεγνώνει…
Μερικές από τις περιοχές που αντιμετωπίζουν συχνότερα διακοπές στην υδροδότηση είναι ο Πλατύς Γιαλός, ο Ορνός, ο Αγιος Ιωάννης, η Αλεόμανδρα, η περιοχή Πετεινάρος.
Η αφετηρία του προβλήματος βρίσκεται στην πολύ μεγάλη ανομβρία που οδήγησε σε μεγάλη πτώση της στάθμης των δύο φραγμάτων (Μαράθι και Ανω Μερά). Από την άνοιξη ήταν δεδομένο πως τα φράγματα δεν θα επαρκούσαν για να ξεδιψάσουν οι επισκέπτες της μακρόσυρτης τουριστικής περιόδου και ειδικά της καυτής κορύφωσής της.
Ο δήμος στράφηκε στην ενίσχυση των αφαλατώσεων, με προσθήκη και νέων μονάδων (όπως στον Κόρφο, με παραγωγή 2.500 κυβικών μέτρων ημερησίως), που συνολικά μπορούν να παρέχουν 11.000 κ.μ. την ημέρα. Αλλά οι αφαλατώσεις απαιτούν σημαντικές ποσότητες ηλεκτρικού ρεύματος, οι οποίες σε συνδυασμό με τη συνολική μεγάλη ζήτηση (π.χ. κλιματιστικά) φαίνεται πως επιβαρύνουν πολύ το ηλεκτρικό δίκτυο, με αποτέλεσμα μικρά ή μεγαλύτερα μπλακ άουτ, που οδηγούν σε δίδυμες διακοπές ρεύματος και νερού.
«Εχουμε επάρκεια νερού, αφού έχουμε φέρει νέες αφαλατώσεις, ωστόσο το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ παθαίνει συχνά μπλακ άουτ λόγω της αυξημένης κατανάλωσης», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος του νησιού Κωνσταντίνος Κουκάς. «Οταν πέφτει το ρεύμα στον Κόρφο, όπου βρίσκονται μονάδες αφαλάτωσης, σταματάει η παραγωγή νερού και η υδροδότηση του δικτύου», σημειώνει.
Πολύωρη διακοπή ρεύματος και νερού στις παραπάνω περιοχές σημειώθηκε το Σάββατο 11 Αυγούστου, όταν έπιασε φωτιά πυλώνας του ΔΕΔΔΗΕ. «Οταν σταματήσει η παραγωγή νερού και αδειάσουν οι σωληνώσεις, θέλει ξανά πολλές ώρες για να γεμίσει το δίκτυο», λέει ο δήμαρχος.
Από την πλευρά του ΔΕΔΔΗΕ υπάρχει διαφορετική προσέγγιση. Δεν υπάρχει έλλειμμα ισχύος αλλά νερού, ούτε υπερφόρτωση δικτύου, σημειώνουν. Οι διακοπές οφείλονται στις καιρικές συνθήκες και κυρίως στην υπερβολική υγρασία.
«Καίγονται ασφάλειες και για λίγα λεπτά ή λίγες ώρες κόβεται το ρεύμα έως ότου φτιαχτεί το πρόβλημα», σημείωναν στην «Κ» τοπικοί παράγοντες του ΔΕΔΔΗΕ.
Το πρόβλημα βέβαια είναι πως το νερό αργεί να «ξαναμπεί στο αυλάκι» και πλήθος τουριστών ταλαιπωρείται σε μια από τις τουριστικές «βιτρίνες» της χώρας.
Έκτακτα μέτρα
Η φετινή χρονιά ήταν για τη Μύκονο, όπως και για το σύνολο των Κυκλάδων, μια περίοδος έντονης λειψυδρίας.
Σύμφωνα με τον μετεωρολογικό σταθμό του Αστεροσκοπείου Αθηνών, από τον Σεπτέμβριο 2017 μέχρι τον Ιούνιο 2018 στη Μύκονο έπεσαν μόνο 150 χιλιοστά βροχής, η χειρότερη «επίδοση» της δεκαετίας. Μάλιστα επρόκειτο για τη δεύτερη συνεχόμενη χρονιά έντονης ανομβρίας στο νησί.
Τα ανησυχητικά χαμηλά επίπεδα ύδατος στα φράγματα της Μυκόνου υποχρέωσαν τον δήμο σε έκτακτα μέτρα, όπως για παράδειγμα την απαγόρευση υδροδότησης σε πισίνες από το δημοτικό δίκτυο ύδρευσης ή με υδροφόρο βυτίο.
Η απαγόρευση ισχύει μέχρι 31 Αυγούστου και κάθε παραβίαση επιφέρει επιβολή προστίμου ύψους 10.000 ευρώ. Η έκκληση του δήμου για αποφυγή κάθε σπατάλης νερού είναι γενικότερη.
Ταυτόχρονα όμως είναι φανερό πως απαιτείται μια συνολική προσέγγιση, ειδικά σε συνθήκες όπου οι ξηρασίες μπορεί να πυκνώσουν ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής.
Κάποιοι αναπολούν τις δεξαμενές συλλογής του νερού της βροχής, που διέθεταν τα παλιά σπίτια… Θα μπορούσε να είναι μέρος μιας ευρύτερης προσέγγισης.
kathimerini.gr
