Μέσα από το δωμάτιο της απομόνωσης στο Τζάνειο νοσοκομείο, κουνά το κεφάλι με απόγνωση. Μετά από 17 δραματικές μέρες στην απομόνωση, μία σκέψη μόνο τριγυρίζει στο μυαλό του.
«Οι γιατροί μού είπαν πως αν δεν είχα κάνει το εμβόλιο, μπορεί αυτή τη στιγμή να μην κάναμε Skype», λέει.
«Έλλειψη οξυγόνου. Δεν μπορούσα καν να σηκωθώ από το κρεβάτι. Δεν μπορούσα να σηκώσω καν την πλάτη μου από το κρεβάτι. Ακόμα και που κουνιόμουν στο κρεβάτι, κουραζόμουν».
Του χορηγήθηκε η θεραπεία των μονοκλονικών αντισωμάτων, ωστόσο, και πάλι χρειάστηκε χορήγηση οξυγόνου για πάνω από δύο εβδομάδες.
«Μέσα στο Τζάνειο, μου βάλανε ένα ιδιαίτερο οξυγόνο, λέγεται High flow, μαζί και με το οξυγόνο. Έκατσα 17 μέρες».
Ο εφιάλτης της κάψουλας – «Ούτε στον εχθρό μου»
Η διακομιδή του στην Αθήνα με την ειδική κάψουλα μεταφοράς ασθενών ήταν η χειρότερη εμπειρία.
«Ούτε στον εχθρό μου δεν το εύχομαι να διακομισθεί με κάψουλα! Σε χώνουν, σε κλείνουν σε ένα ελικόπτερο και σε ξαναβγάζουν στην Αθήνα. Δεν έχεις καμία επικοινωνία ή και να έχεις επικοινωνία, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».
Παρότι πήρε εξιτήριο και βρίσκεται πια στο νησί του, ο κοροναϊός τον ταλαιπωρεί ακόμα καθώς, όπως περιγράφει, δυσκολεύεται να περπατήσει.
«Ακόμα και τώρα, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περπατάω και τίποτα άλλο. Δηλαδή, και μπάνιο που κάνω, κουράζομαι».
Παλεύοντας ακόμη να αναρρώσει πλήρως, το μήνυμά του είναι ένα και σαφές: «Πηγαίντε εμβολιαστείτε»
