Ένα εξαιρετικά γενναίο πακέτων μέτρων – αντίδοτο στο επικοινωνιακό αλλά και το ουσιαστικό Βατερλώ των τελευταίων ημερών, ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να ανοίξει για τα καλά το… πουγκί του κράτους δίνοντας 5.000 ευρώ στον καθένα πληγέντα με το ποσό να φτάνει και τις 8.000 ευρώ για τις επιχειρήσεις.
Αν και το έκτακτο βοήθημα θυμίζει τα… τριχίλιαρα της κυβέρνησης Καραμανλή το 2007, εντούτοις θεωρείται επιβεβλημένο για τα πρώτα έξοδα. Προσοχή. Για τα πρώτα έξοδα, διότι τι μπορεί να κάνει κάποιος που έχασε ολόκληρη την περιουσία του με τα χρήματα αυτά; Που δεν έχει ούτε τα ρούχα του; Που εκατοντάδες από αυτούς έμεναν μόνιμα στα σπίτια αυτά;
Όμως, πρόκειται για ένα επίδομα το οποίο… μπάζει από παντού. Χωρίς να έχει γίνει ακόμη καταγραφή ζημιών και βεβαίως χωρίς να υπάρχουν κατάλογοι με τους πληγέντες, θεωρείται σίγουρο ότι θα επικρατήσει μπάχαλο, θα υπάρξουν γκρίνιες και βεβαίως «λαθροχειρίες» από κάποιους που θα προσπαθήσουν να πάρουν το πεντοχίλιαρο ακόμη κι αν δεν το δικαιούνται.
Να θυμίσουμε ότι το 2007 είχαν δοθεί τα περίφημα «τριχίλιαρα» χωρίς έλεγχο και υπό την πίεση (όπως και σήμερα) της οργής για τη διαχειριστική ανεπάρκεια της τότε κυβέρνησης. Λίγους μήνες μετά, κι αφού η ΝΔ είχε κερδίσει τις εκλογές άρχισαν οι επανέλεγχοι και πολλοί επέστρεψαν κακήν κακώς τα χρήματα πίσω.
Στο εξαιρετικά γενναιόδωρο πακέτο παροχών προς τους πληγέντες, η κυβέρνηση έχει ενσωματώσει διορισμούς στο Δημόσιο, φοροελαφρύνσεις, απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ. Αραγε για ποιο σπίτι θα πλήρωναν φόρο ακόμη κι αν ίσχυε; Για τα ερείπια; Για τα κουφάρια; Ενα αυτονόητο μέτρο δηλαδή που έτσι κι αλλιώς θα ίσχυε υπό τις παρούσες συνθήκες. 2,5 χιλιάδες σπίτια δεν υπάρχουν πλέον, επομένως ποιο φόρο θα πλήρωναν;
Φυσικά υπάρχουν επιδόματα ανεργίας αυξημένα, επιτάχυνση των διαδικασιών συνταξιοδότησης κατά προτεραιότητα, διευκολύνσεις για τις πληρωμές φόρου, επιμηκύνσεις πληρωμών ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ. Ολα μέτρα που δεν κοστίζουν καθόλου στην κυβέρνηση.
Υπάρχει βεβαίως και το σχέδιο ανοικοδόμησης μιας περιοχής απόλυτα κατεστραμμένης. Υπολογίζεται ότι 2.500 σπίτια πρέπει επί της ουσίας να φτιαχτούν από την αρχή. Υπολογίζεται ότι κάθε ένα από αυτά τα σπίτια ήταν μεταξύ 80 και 150 τ.μ. Ας υποθέσουμε ότι κατά μέσο όρο ήταν 100 τ.μ. Θα χρειαζόταν δηλαδή περί τις 100 χιλιάδες ευρώ για να κτιστεί ένα σπίτι από την αρχή, χωρίς την οικοσκευή. Αν το κράτος σκόπευε να κτίσει από την αρχή τον οικισμό θα χρειάζονταν κεφάλαια ύψους 200 με 250 εκατ. ευρώ χωρίς και πάλι την οικοσκευή. Οταν ο κ. Τζανακόπουλος ανακοινώνει ένα ακόμη Ταμείο Πυροπλήκτων, έναν λογαριασμό στον οποίο θα βάλει το δημόσιο 40 εκατ. και περιμένει από τους ιδιώτες να βάλουν κι αυτοί χρήματα, τι περιμένει άραγε; Με τα 40 εκατ. που δίνει επί της ουσίας, παρέχει σε κάθε οικογένεια πάνω – κάτω γύρω στα 20 χιλ. ευρώ. Αυτή είναι η συνεισφορά της Πολιτείας με τις βαρύτατες ευθύνες που έχει, προς τους πολίτες; Ή μήπως περιμένει η κυβέρνηση για ακόμη μια φορά να βγάλουν το φίδι από την τρύπα οι χορηγίες ιδιωτών;
Πολιτικό και ουσιαστικό κόστος
Το κόστος δεν έχει ανακοινωθεί αλλά είναι σίγουρα υψηλό. Το Μέγαρο Μαξίμου ουσιαστικά επέλεξε το δημοσιονομικό κόστος να είναι αυξημένο προκειμένου να πληρώσει το μικρότερο δυνατό πολιτικό κόστος.
Από το βράδυ της Κυριακής και το «Βατερλώ» της ανοικτής στις κάμερες σύσκεψης υπό τον πρωθυπουργό, μέχρι τις κατηγορίες για απόλυτο μπάχαλο και διαχειριστική ανεπάρκεια άνευ προηγουμένου, η κυβέρνηση ήταν σε προφανή πίεση.
Η οργή του κόσμου δεν είχε ξεσπάσει ακόμη καθώς συνεχίζεται η τραγική διαδικασία της αναζήτησης αγνοούμενων αλλά και της αναγνώρισης νεκρών. Ο πόνος είναι βουβός, οι πολίτες δεν έχουν ακόμη τη δύναμη να αποδώσουν ευθύνες. Δεν το έκανε ουσιαστικά κανείς, παρ’ ότι είναι εγκληματικά τα λάθη της διοίκησης, από την κυβέρνηση, μέχρι την Περιφέρεια και το δήμο Μαραθώνα. Ούτε καν, προς τιμήν της, η αντιπολίτευση, δεν ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή κριτική κατά της κυβέρνησης. Η ώρα της απόδοσης ευθυνών είχε μετατεθεί για αργότερα, όταν η Ελλάδα θα αποχαιρετούσε τους νεκρούς της και προσπαθούσε να συνεχίσει τη ζωή της.
Η κυβέρνηση έσπευσε να δώσει αυτό το εντυπωσιακό σε μέγεθος και ουσία πακέτο απλά γιατί έπρεπε να προλάβει την οργή, την απόδοση ευθυνών. Μια κυβέρνηση που ετοίμαζε φιέστες για το μνημόνιο, που πανηγυρίζει για το υπερπλεόνασμα το οποίο έχει βγει χάρη στις περικοπές δαπανών σε κρίσιμους τομείς του κρατικού μηχανισμού, όπως π.χ. την Πολιτική Προστασία ή την Πυροσβεστική.
Διάσωση γοήτρου
Δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς. Τα έδωσε όλα για να διασώσει το γόητρό της και την πολιτική της δύναμη. Αλλωστε ένα… αριστερό κόμμα δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς. Αν καθυστερούσε ή αν το πακέτο παροχών και διευκολύνσεων ήταν δυσανάλογο της τραγωδίας απλά θα πολλαπλασίαζε την οργή των πολιτών, όχι μόνο των πληγέντων, αλλά και όλης της χώρας που παρακολουθεί άναυδη την τραγωδία να βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ολοι γνωρίζουν πλέον ότι έγιναν πολλά λάθη και κάηκε το Μάτι. Η κοινή γνώμη, καλώς ή κακώς, έχει την άποψη ότι για ακόμη μια φορά ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε ως «δολοφόνος».
Την οργή των πολιτών την εισπράττει πάντα η πιο κοντινή ή η πιο γνώριμη αρχή. Από τον δήμαρχο, στην προκειμένη περίπτωση τον Ηλία Ψινάκη ο οποίος δέχεται σκληρή κριτική.
Κι από τη Ρένα Δούρου που είναι περίπου εξαφανισμένη, μέχρι τον Αλέξη Τσίπρα και τους αρμόδιους υπουργούς που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
Η αρχή των παροχών έγινε το πρωί της Τετάρτης με τις ανακοινώσεις του Πάνου Καμμένου, ο οποίος είχε κρυφτεί μέχρι εκείνη την ώρα. Συνεχίστηκε με τον Δημήτρη Τζανακόπουλο σε ρόλο «Αι Βασίλη» να τα δίνει όλα και να ελπίζει ότι θα αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί. Και που σίγουρα είναι ακόμη χειρότερο από την απόφαση κανενός κυβερνητικού στελέχους ή άλλου, να ζητήσει συγγνώμη ή να παραιτηθεί.
Το «καλάθι» με τα δώρα που αποφάσισε να δώσει το Μαξίμου είναι ουσιαστικό, αρκεί να δοθεί χωρίς γραφειοκρατία και ταλαιπωρία των πολιτών. Είναι όμως κι ένα… προπέτασμα καπνού από μια κυβέρνηση που ούτε τώρα ανέλαβε τις ευθύνες της.
tanea.gr
