Ο κορονοϊός βρήκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) με πολλά προβλήματα. Αυτά που το χαρακτήριζαν πριν από οκτώ μήνες, όταν χρειάστηκε να δώσει τη μάχη με την πανδημία ήταν οι πολλές ελλείψεις. Ελλείψεις σε προσωπικό, σε υποδομές, σε υλικά και τεχνολογικό εξοπλισμό. Κοινός τόπος ήταν πως επρόκειτο για ένα σύστημα υγείας «γερασμένο».
Μοιραία έπρεπε να δώσει την πρώτη μάχη με τον κορονοϊό και ταυτόχρονα να βελτιώνεται σε όλους τους τομείς, ώστε να είναι πιο έτοιμο για τις επόμενες, αφού από την αρχή ήταν φανερό πως δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα και γρήγορα από την πανδημία. Η μεγαλύτερη υγειονομική κρίση που έχουμε γνωρίσει κατέδειξε την αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός σύγχρονου και δυνατού δημόσιου συστήματος υγείας και «απαίτησε» γρήγορες βελτιώσεις και ενίσχυση του «γερασμένου» ΕΣΥ.
Η εικόνα σήμερα και, ενώ είναι σε εξέλιξη η δεύτερη μάχη ίσως σκληρότερη από την πρώτη, είναι σαφώς βελτιωμένη. Υπήρξαν γρήγορες παρεμβάσεις σε έναν αγώνα δρόμου, ώστε το σύστημα να αντέξει και να μπορέσει να ανταποκριθεί και στις νέες ανάγκες της υγειονομικής κρίσης. Σίγουρα χρειάζονται πολλά ακόμη, ωστόσο ο κορονοϊός κατέστησε σαφές ότι η υγεία δεν μπορεί παρά να είναι σε μεγάλο ποσοστό δημόσια. Σε αυτό το πλαίσιο, ένα σύγχρονο και λειτουργικό ΕΣΥ είναι η βάση για την παροχή υπηρεσιών υγείας στους πολίτες και αυτό είναι εθνικό ζήτημα.
