Έμιλι (μια είναι η Έμιλι), νιώθει μόνη της στην Μύκονο. Παρ’ ότι με τις αναρτήσεις της από το νησί των ανέμων δηλώνει έτοιμη για όλα (;), η δεσποινίς Ραταϊκόφσκι νιώθει μόνη, γιατί η Μύκονος δεν φιλοξενεί πολλά σελέμπριτι του επιπέδου της αυτές τις ημέρες.
Εντάξει, είναι ο Φραντσέσκο Τότι, η Λίντσεϊ Λόχαν (έλα, συνήλθε η κοπελιά;), πέρασε ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, αλλά δεν έχουν την λάμψη του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Λιονέλ Μέσι (συγνώμη Πολ…), οι οποίοι θα επισκίαζαν ακόμα και την Έμιλι, αν αποφάσιζαν να εμφανιστούν στα μέρη μας, παρέα με την Χορχίνα και τα τέσσερα παιδιά του ο ένας, με την Αντονέλα και τα τρία κουτσούβελα τους ο άλλος.
Όπως και να’ χει, ακόμα και αν ο Πορτογάλος με τον Αργεντινό σούπερ σταρ επιλέξουν άλλα μέρη για να κάνουν τις διακοπές τους, φρονώ πως δικαίως τις ξεκινούν απόψε (30/06). Για πρώτη φορά στις καριέρες τους, μάλιστα, αποκλείστηκαν από την ίδια διοργάνωση την ίδια ημέρα και με μόλις τέσσερις ώρες διαφορά.
Δεν ξέρω αν αυτό ήταν το τελευταίο τους Μουντιάλ. Ελπίζω πως όχι, γιατί ναι μεν ο χρόνος είναι αμείλικτος με όλους, αλλά είναι δύο τόσο ανταγωνιστικοί και καλοί αθλητές, που δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση αν τους βλέπαμε σε φουλ κατάσταση και σε τέσσερα χρόνια στο Κατάρ, όταν ο Κριστιάνο θα είναι 37 και ο Λέο 35. Ξέφυγα όμως…
Είναι οι αρχηγοί και τα σημεία αναφοράς των εθνικών τους ομάδων, αλλά αμφότεροι ήταν «αγνοούμενοι στην μάχη» στην πιο μεγάλη ημέρα του πολέμου, μέχρι την επόμενη. Αυτή η επόμενη, όμως, των προημιτελικών, θα τους βρει δικαίως να παρακολουθούν από την τηλεόραση.
Γιατί; Επειδή ο Κριστιάνο πιάστηκε (ξανά) στις δαγκάνες των Χοσέ Μαρία Χιμένες – Ντιέγκο Γκοδίν (δεν έχει σκοράρει ΠΟΤΕ απέναντί τους, ούτε σε ντέρμπι Ρεάλ – Ατλέτικο), δεν είχε επί της ουσίας ΚΑΜΙΑ ευκαιρία και άφησε στην απόλυτη λήθη το «σόου» της πρεμιέρας κόντρα στην Ισπανία (χατ – τρικ), κατά σύμπτωση στο ίδιο γήπεδο όπου αποκλείστηκε.
Γιατί; Επειδή ο Λέο αντιμετωπίστηκε εξαιρετικά από τον Ντιντιέ Ντεσάν (όπως και ο Κριστιάνο από τον Όσκαρ Ταμπάρες), δεν είχε την επιρροή που θα έπρεπε και θα ήθελε στο παιχνίδι, κατέγραψε δύο ασίστ, αλλά δεν ήταν ο Μέσι που ξέρει και μπορεί να κάνει την διαφορά σε ένα τόσο σημαντικό ματς.
Γιατί; Επειδή σε τελική ανάλυση το ποδόσφαιρο, τουλάχιστον στην σύγχρονη μορφή του, δεν είναι άθλημα του ενός. Χρειάζεται ομαδική δουλειά, συνολική προσπάθεια και η Ουρουγουάη με την Γαλλία, έστω και με διαφορετική ποδοσφαιρική προσέγγιση, αποτελούν επιτομή του ορισμού «ΟΜΑΔΑ».
Ναι, θα πει κάποιος, αλλά ο Έντινσον Καβάνι με δύο γκολ και ο Κιλιάν Εμπαπέ με δύο γκολ και ένα κερδισμένο πέναλτι, έβαλαν την σφραγίδα στις προκρίσεις της Σελέστε και των Τρικολόρ αντίστοιχα. Σύμφωνοι, αλλά αμφότεροι το έκαναν αναδεικνυόμενοι μέσα από την ομαδική λειτουργία, από τους συνδυασμούς με τους εξίσου ποιοτικούς συμπαίκτες τους.
Ο Λουίς Σουάρες έκανε (ακόμα πιο) μάγκα τον Matador και ο Πολ Πογκμπά με τον Αντουάν Γκριεζμάν και τον Ολιβιέ Ζιρού, με τις πλάτες αυτού του «μικρού βράχου» με πόδια που ακούει στο όνομα Ενγκολό Καντέ, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να βγάλει μάτια αυτό το φαινόμενο 19 ετών που καλείται να γράψει ιστορία και δεν τον βλέπω να στεριώνει για πολύ ακόμα στην Παρί Σεν Ζερμέν.
Ο Εμπαπέ είναι για ομάδες επιπέδου Ρεάλ Μαδρίτης ή Μπαρτσελόνα. Εκεί όπου «αφεντικά» αυτή την στιγμή είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Λιονέλ Μέσι, οι οποίοι όμως διαπίστωσαν ότι σιγά σιγά πρέπει να σκέφτονται που θα δώσουν την σκυτάλη της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής κυριαρχίας, αφού η αποτυχία Πορτογαλίας και Αργεντινής να προχωρήσουν και άλλο στο Μουντιάλ, επιρρίπτεται πρωτίστως (δικαίως ή αδίκως, είναι μια άλλη συζήτηση) σε αυτούς τους δύο (ποδοσφαιρικούς) υπέρ ανθρώπους…
πηγή sdna.gr
