Με ανάρτηση του ο ιερέας Πέτρος Μαραγκός απαντά στον δημοτικό σύμβουλο Νίκο Γκέλο αναφορικά με την δυσαρέσκεια που εξέφρασε ο τελευταίος για την μεταφορά του δεσποτικού θρόνου ιδιοκτησίας της οικογένειας του.
« Αγαπητέ μου Νίκο,
Ο μεγάλος φόρτος της ευθύνης για την όσο το δυνατόν αρτιώτερη προετοιμασία και διεξαγωγή της εορτής του Αγίου Αρτεμίου δεν μου επέτρεψε να απαντήσω στο απαράδεκτο και θλιβερό από κάθε ἀποψη δημοσίευμά σου.
Παρά τις προτροπές που δέχθηκα να σε περιφρονήσω και να αφήσω το δημοσίευμά σου στα «αζήτητα», έκρινα καλύτερο να σου απαντήσω με το ίδιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, που χρησιμοποίησες και συ, για να διαχετεύσεις τόση χολή!
Δε σου κρύβω ότι και απόρησα και προβληματίστηκα και πικράθηκα από τη στάση σου, τόσο, που χρειάστηκε να διαβάσω δύο φορές την ανάρτησή σου, για να βεβαιωθώ ότι προέρχεται από σένα.
Ειλικρινά δεν την περίμενα, και μάλιστα όταν δεν είμαστε ἀγνωστοι, γνωριζόμαστε 30 χρόνια, κατοικούμε και οι δύο στο ίδιο μικρό νησί και καθημερινά συναντιόμαστε….
Περίμενα μια πιο ντόπρα στάση από σένα, και περισσότερη υπευθυνότητα: Θα μπορούσες να μου πεις κατά πρόσωπο, ενὠπιος-ενωπίω, τις όποιες διαφωνίες σου και τα τυχόν παράπονά σου!
Απορώ, γιατί δεν το έκανες: δεν το ήθελες ή δεν το τολμούσες; Δυστυχῶς, επέλεξες την πρόσκαιρη δημοσιότητα του Facebook, για να γράψεις ένα ανεύθυνο, προσβλητικό και αμετροεπές κείμενο, προκαλώντας σκανδαλισμό στις ψυχές των πιστων και δίνοντας ευκαιρία σε ανθρώπους που έχουν να πατήσουν στην Εκκλησία από τη μέρα της Βαπτίσεώς τους να εμέσουν το δηλητήριό τους κατ΄ εμού και της Εκκλησίας, με υβριστικά και συκοφαντικά σχόλια, τα οποία «διανθίζουν» την ανάρτησή σου και γι΄ αυτό σου τα χρεώνω προσωπικά.
Εν πάση περιπτώσει ενημερώνω τους αναγνώστες της ανάρτησής σου για τα ακὀλουθα:
1. Ο θρόνος του Αγίου Αρτεμίου, που κατασκεύασε ο πατέρας σου, με εντολή της αείμνηστης γιαγιάς σου, αντικατέστησε κάποιον άλλο, που είχε φθαρεί από το χρόνο και τον οποίο σίγουρα κάποιοι Μυκόνιοι θα είχαν κατασκευάσει και προσφέρει!
2. Και ο Επισκοπικός θρόνος, που κατασκεύασε ο πατέρας σου ακολούθησε την αναπότρεπτη πορεία της φθοράς των ξύλινων αντικειμένων και έπρεπε να αντικατασταθεί.
3. Παρά το ότι δεν είχε καμιά καλλιτεχνική αξία και ήταν κατασκευασμένος από νοβοπάν, από αγάπη και σεβασμό προς τους δωρητές και τη ιερότητα, που είχε αποκτήσει από τη λατρευτική του χρήση, δεν τον «πετάξαμε», αλλά τον μεταφέραμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά.
Πρόκειται για μια συνηθισμένη πρακτική, όπως έχει συμβεί με το παγκάρι των Αγίων Αναργύρων στο Κάστρο, τα καντήλια της Αγίας Ελένης, τις καρέκλες της Αγίας Αικατερίνης, κλπ.
Δε σου κρύβω ότι με εντυπωσἰασε αυτό που γράφεις στην δημοσίευσή σου: « Εμείς γεννηθήκαμε εδώ, είμαστε εδώ όλα τα χρόνια κι εδώ θα μείνουμε…. άλλοι ήρθαν και μας βρήκαν…».
Προφανώς αναφέρεσαι σε μένα, χωρίς να έχεις το θάρρος να με κατονομάσεις!
Σε πληροφορώ, λοιπόν, αν δεν το ξέρεις, ότι είμαι Κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου και Μυκόνου! ΄Ηρθα στη Μύκονο, ύστερα από ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ του μακαριστού Δωροθέου Α΄. διότι το νησί διέθετε τότε δύο γέροντες Κληρικούς, που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν πλήρως στα αυξημένα ποιμαντικά τους καθήκοντα!
Υπάκουσα στην παράκληση του αείμνηστου Γέροντα, ἐφυγα από το νησί μου, την Τήνο, εγκατέλειψα γονείς, αδέλφια και περιουσία, και ήρθα στη Μύκονο, ξένος μεταξύ ξένων σε ηλικία 23 ετών, με αγάπη, ζἠλο και διάθεση να εργαστώ στο νησί.
Ομολογώ ότι το αγάπησα, αγάπησα τους ανθρώπους του και αγαπήθηκα απ’ αυτό!
Και αποφάσισα να μείνω μόνιμα, γι’ αυτό και αγόρασα από σένα το σπίτι που πουλούσες.
Διακονώ στη Μύκονο 27 ολόκληρα χρόνια, μεριμνώντας ανύστακτα για την ανακαίνιση και τον εξωραϊσμό Ναών και των Παρεκκλησίων, εμπλουτίζοντάς τα με καλλιτεχνικώτατα και ανθεκτικότατα ιερά αντικείμενα.
Εκατοντάδες ανθρώπους στο πετραχείλι μου ανακούφισα και με διάκριση και ταπείνωση βοήθησα.
Οδήγησα στην ιερωσύνη νέους ανθρώπους, οικογενειάρχες, φιλότιμους, σοβαρούς, ακούραστους, που τιμούν τη Μύκονο και διακονούν την Εκκλησία και τον Επίσκοπο, χωρίς να είναι «Δημότες Μυκόνου»!
Και αυτά τα χαρακτηρίζεις εσύ φανφάρες!
Και οι λέξεις έχασαν το νόημά τους!
Και ο ιερέας που είναι Μυκονιάτης, από το δικό μου πετραχήλι προήλθε… Και αντί για το επιβαλλόμενο από την πλευρά σας «ευχαριστώ» ο θείος σου, με αποκαλεί «ζήτουλα»!!!
Αλήθεια, πότε του ζήτησα χρήματα; Και πότε βοήθησε στις όποιες εργασίες ανακαίνισης κάναμε; ΄Η μήπως του ζήτησα χρήματα να ταΐσω τα παιδιά μου; ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΚΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ!!!
Και έχει το απύθμενο θράσος να γράφει ότι «ήρθαμε και γίναμε άνθρωποι»..
Δηλαδή, πριν έρθουμε στη Μύκονο τι είμαστε; Γάιδαροι;; Ας μας το πει!
Κατάγομαι από την ιερά Νήσο Τήνο και είμαι πολύ υπερήφανος γι αυτό. Το νησί μου ανέδειξε, Ακαδημαϊκούς, Καθηγητές Πανεπιστημίων, Ιεράρχες, δεκάδες κληρικούς, ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, όσο ελάχιστα μέρη της Ελλάδος και είναι ΤΙΜΗ μου, που ΚΑΤΑΓΟΜΑΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΤΗΝΟ!
Και συνεχίζει το παραλήρημα του: «θένε να γίνουν με το έτσι θέλω περισσότερο Μυκονιάτες…»!
Μα εάν ήθελα να γίνω Μυκονιάτης στον τύπο και όχι στην ουσία, γιατί στην ουσία ΕΙΜΑΙ ΜΥΚΟΝΙΑΤΗΣ, θα είχα κάνει μεταδημότευση, όπως έχω κάθε δικαίωμα, που, στο τέλος το έχουν και οι οικονομικοί μετανάστες, που κατά την ἀποψη του προφανώς με τη μεταδημότευση γίνονται περισσότερο Μυκονιάτες από μένα!!!!
Τελειώνοντας, θυμίζω ότι στην Εκκλησία δεν έχει καμμία θέση το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» που έγραψες!
Υπάρχουν Εκκλησιαστικά Συμβούλια, Μητροπολίτης, Μητροπολιτικό Συμβούλιο, που συναποφασίζουν, ελέγχουν και εγκρίνουν!
Μπροστά σε τόση έκ μέρους σου εμπάθεια και κακοπιστία, ίσως θα ήταν καλύτερη η σιωπή και η περιφρὀνηση…
Επιλέγω, όμως, να σου απαντήσω αναλυτικά, επειδή σε αγαπώ και επειδή το οφείλω στα παιδιά μου, στους Συνεφημέριούς μου και τους συνεργάτες μας και στην αλήθεια!
